Најновата анализа на Numbeo за 2025 година покажува огромни разлики во просечните месечни нето приходи низ целиот свет. На врвот на листата е Швајцарија, со просечна плата од 7.368 долари по оданочување – речиси двојно поголема од второпласираниот Луксембург (5.536 долари) и третопласираниот Исланд (4.516 долари).
Топ 10 земји, исто така, ја одразуваат географската концентрација на економска моќ. Западна Европа и Северна Америка доминираат на ранг-листата, благодарение на силните економии, високата продуктивност и развиените социјални системи. Соединетите Американски Држави (4.322 долари) се исто така на врвот, како и скандинавските земји Данска (4.045 долари) и Норвешка (3.635 долари), додека Холандија е на седмото место.
Интересно е што меѓу првите 20 се и економиите од Блискиот Исток како што се Катар, Кувајт и Обединетите Арапски Емирати, потврдувајќи ја растечката важност на регионот не само како енергетски гигант, туку и како пазар со растечки стандарди. Хонг Конг и Сингапур го држат азиското водство благодарение на нивните развиени финансиски сектори и отворени пазари на трудот.
Меѓу големите европски земји, Германија е едвај 13-та со просечна нето плата од 3.405 долари, додека Ирска (12-та), Обединетото Кралство (16-та), Шведска (17-та) и Финска (18-та) се на средината на листата. Ова потврдува дека развојот на пазарот не мора да значи највисок животен стандард – улогата на даночниот систем, трошоците за живот и структурата на економијата имаат одлучувачко влијание врз реалните плати.
Оваа листа јасно покажува дека јазот помеѓу богатите и посиромашните економии останува длабок. Додека работниците во Швајцарија или Луксембург имаат приходи од над 5.000 долари месечно, во повеќето делови од светот просечните плати се сè уште многу пати пониски, што дополнително ги истакнува економските нееднаквости што ја обликуваат глобалната миграција на работна сила.