Европската унија веруваше или беше лажена од српскиот претседател Александар Вучиќ предолго дека тој сепак може да потпише договор со Косово, кој вклучува некаква форма на признавање, рече Флоријан Бибер од Универзитетот во Грац во интервју за „Дојче веле“.
Тој не гледа на договорот од Вашингтон како голем чекор во која било насока, ниту како сигнал за подобрување на односите или можно признавање на Косово.
„Договорот е многу тенок во однос на содржината. Единствениот можен сигнал за Косово е признавање од Израел, првото важно признание во последно време, но дури и тоа не е голем чекор напред. Другите чекори во врска со српско-косовските односи се симболични или точките беа договорени пред неколку месеци или години“, рече тој.
Според него, проблемот е што во дијалогот меѓу Србија и Косово, скоро десет години, намерите, желбите или наводните договори се одвиваат на декларативно ниво.
„Исто така, тоа е проблем на европска медијација – никогаш не е јасно напишано на хартија што и како треба да се направи, така што секогаш се водеше кавга за време на спроведувањето. На пример, договорот од Вашингтон повторно го споменува признавањето на дипломите, иако тоа беше договорено во Брисел пред многу години. Нема напредок, бидејќи толкувањата се оставени на двете страни, и секоја го прави тоа на свој начин“.
Бибер, исто така, вели дека двете страни имаат различни цели.
„Од разбирливи причини, признавањето од страна на Белград е главната цел на Косово. За Србија, целта е да се одложи признавањето што е можно подолго и да се добие репутација однадвор преку дијалог. Србија може да добие малку од самото решение, освен од Европската унија или САД. Со други зборови, можеби овие придобивки може да се добијат без експлицитно признавање, додека на Косово веруваат дека одбивањето на Србија е форма на блокада“, додава Бибер.