Врската помеѓу човекот и неговиот крзнен најдобар пријател е одлична и бесценета. Сè што можеби нема да дозволиме на никого, на нашите миленици им е дозволено, а понекогаш и им дозволуваме да ги преминат границите, иако никогаш нема да им биде јасно на оние кои немаат свои животински придружници.
Можеби едно од најконтроверзните прашања е тоа што им дозволуваме на домашните миленици понекогаш да го делат креветот со нас и да имаат една кратка попладневна дремка, а можеби дури и да спијат цела ноќ.
Се разбира, противниците на оваа практика се делумно во право и не треба да ги навикнуваме милениците да спијат со нас премногу често, особено кученцата, бидејќи тие прво треба да научат дека е во ред да се спие без својот сопственик и дека се доволно безбедни во станот или куќата без наша постојана заштита и присуство и дека сè уште има разлика помеѓу нашиот простор за спиење и нивниот.
Неколку студии веќе докажаа дека животните го подобруваат нашето ментално здравје, ја намалуваат депресијата и го намалуваат нивото на хормонот на стрес, кортизол.
Исто така, нашиот миленик ни дава чувство на сигурност, особено ако живееме сами или се чувствуваме осамено.
Покрај менталното здравје, близината на нашето сакано животно позитивно влијае и на крвниот притисок и здравјето на срцето.