Со над 30% од гласовите за Алтернативата за Германија (AfD) и во Саксонија и во Тирингија, раководството на таа десничарска популистичка партија верува дека има право да учествува во владите на тие покраини, иако сите други партии изјавија дека не сакаат ниту „премолчена“ поддршка за AfD, па затоа, со воздржани гласови на покраинските претставници на таа партија, се формира малцинска влада.
Но, пред сè, кога станува збор за Саксонија, лидерката на федералната AfD, Алис Вајдел, им нуди соработка на демохристијаните: „Со кого друг ЦДУ би ги исполнила своите изборни ветувања? Кај нас ќе биде полесно отколку, на пример, со социјалдемократите или со зелените“.
Капиталот е плашливо животно
Што се однесува до Саксонија, каде Дрезден и Лајпциг се сè поважни економски центри, економскиот експерт Олаф Захерт предупредува дека „капиталот е плашливо животно“ кое претпочита да ги избегнува сите места „каде што не се чувствува добредојдено“. Имено, економската политика на една покраина е исклучително важна кога една компанија носи одлука за инвестирање.
Не станува збор само за можна државна поддршка или поволно земјиште што покраината би го ставила на располагање, туку и за тоа дали таа покраина има „слух“ за претприемачите: дали ќе се замара со дозволи, дали ќе помогне во изградбата на инфраструктурата…
Последица на политиката на Берлин
И тогаш тука е најважното нешто: безбедноста. Претседателот на Здружението на германските работодавачи (БДА) Рајнер Дулгер потсетува дека успешната економија зависи од стабилна политика исто како што стабилната политика зависи од успешната економија. Затоа, тој смета дека исходот од изборите во Саксонија и Тирингија е и последица на политиката на Берлин и како „зголемена несигурност меѓу луѓето и недостаток на верба дека Германија се развива во вистинската насока“.
Но, кога станува збор конкретно за AfD, економските експерти како Моника Шницер пред се предупредуваат на нивната прокламирана нетрпеливост кон дојденците, односно кон странските експерти кои би дошле да работат во оваа земја: „Ова може да го отежне наоѓањето на и онака тешко квалификуваната работна сила“, која, доколку дојде во Германија, ќе претпочита да оди на работа во провинција каде што AfD и нејзината политика не се фактор“.
Марсел Фрачер од Германскиот институт за економски истражувања (DIW) додава уште една особеност на гласачите на AfD: „Тоа се главно постари луѓе кои честопати се губитници на целата трансформација од социјализам во пазарна економија. А нивниот политички успех само ќе ги исплаши другите“, објаснува тој.
„Пред сè, младите, квалификувани и мотивирани граѓани дури сега ќе размислуваат да ги напуштат овие провинции и да одат на места каде што има поголема отвореност и каде што нивната работа е повеќе ценета“, рече тој за Ројтерс. „И тоа може да резултира со поголем број на стечајци и заминување на фирми кои беа активни таму“, смета Фрачер, а пренесува Дојче веле.
Што значи дека и во Тирингија и во Саксонија може да биде полошо отколку што е сега – политички, но и економски.
Тоа не е и нема да биде Германија!
Мајкл Хјутер од Економскиот институт во Келн, исто така, се осврнува на предизборните ветувања на популистите за грижа за сиромашните. И предупредува дека наместо да се манипулира со стравот од економска пропаст, потребно е пред се политика на мудро инвестирање, а не сведувајќи се на грижа на социјалната држава.
Секако, меѓународните експерти ги погледнаа и резултатите од изборите во Саксонија и Тирингија. Така, „Капитал економикс“ не гледа сè толку мрачно бидејќи, како што пишува, изборните резултати во тие две покраини во поранешна ГДР тешко можат „еден на еден“ да се препишат на цела Германија.
Банките ги смируваат партнерите
И Deutsche Bank Research се обидува да ги смири деловните партнери велејќи дека овие резултати „не можат да се сфатат како проекција за изборите во цела Германија следната година“. И нагласува дека компаниите можат да очекуваат само „временски ограничени ризици“, и тоа пред се кога станува збор за наоѓање професионална работна сила.
Сè на сè, според „Deutche Bank Research“, од ниту една идна влада во Германија не може да се очекува да има „политика склона кон екстраваганција“, бидејќи особено конзервативните политички сили се силни застапници на државните политики за штедење.