Германија и антисемитизам

од Vladimir Zorba
185 прегледи

Омразата кон Евреите има илјадагодишна историја. Со назначување на застапник за прашањата на антисемитизмот, Германија нема да го реши овој проблем засекогаш. Но, тоа е чекор во вистинската насока, вели Јенс Туре.

 

Антисемитизмот има многу различни форми на манифестација. Тој е прастар – антисемитизам имало во антиката и во средниот век, а апокалиптичен  врв тој достигнува во времето на геноцидот врз Евреите, извршен од нацистите. Антисемитизам имало секогаш и во старата Сојузна Република, како и во поранешната ГДР, иако бил санкциониран од државата. Антисемитизмот често се манифестира како критика против глобализацијата, против “светското владеење” на САД, Израел и еврејските заедници. Тој е и религиозно и социјално мотивиран. Тоа се случува и на периферијата на општеството и меѓу најобразованите кругови.

Сепак, антисемитизмот во Германија е феномен, главно поврзан со екстремната десница. Антисемитизмот се интензивираше со приливот на мигранти од арапскиот свет, каде што отфрлањето на државата Израел е широко распространето. Неодамна, во Берлин и на други места во Германија, Израелските знамиња беа запалени – ова се случи откако американскиот претседател Доналд Трамп објави дека ќе ја премести американската амбасада од Тел Авив во Ерусалим. Германската јавност беше шокирана од овие омрази на Евреите.

Антисемитизмот повторно расте

Во Германија, сепак, не се запалени само знамиња. Членовите на еврејската заедница тврдат дека чувствуваат страв да ги носат отворено симболите на својата вера. Затоа е правилно, дека политичарите сега даваат јасен сигнал – ХДЗ / ЦСУ, СПД, слободните демократи и Зелените сакаат да биде назначен посебен полномошник на Владата за борба против антисемитизмот кој собира податоците за ксенофобични инциденти, да иницира образовни кампањи во училиштата и да го привлекува вниманието на темата во политичкиот простор.

Појавата на слична фигура ќе докаже дека политичарите се однесуваат сериозно кон проблемите поврзани со засилија во последните години антисемитизам во Германија. Грд пример во овој поглед поднесе познатиот со крајно десни сфаќања претставник на “Алтернатива за Германија” Бјорн Хоке кој тоа го нарече споменикот за холокаустот во Берлин “споменик на срамот”.

Само да ги примениме законите?

 Историчарот Михаел Волфсон е во право кога вели дека антисемитизмот постои илјадници години и дека против него во Германија има закони, но тие само треба да се применат. Тоа е точно, но тоа не значи дека не треба да има посебен полномошник за прашањата на антисемитизмот. Критиките на левоориентирани критики исто така се разликуваат во суштината на прашањето. Тие стравуваат дека главната задача на специјалниот посредник ќе биде свртен критична кон пројавите на антисемитизам само меѓу мигрантите.

Најважно за Германија е да ја почувствува и да ја реализира својата вина и одговорност за геноцидот против Евреите – дури и кога веќе нема да се живи меѓу актуелните сторители на злосторствата од Втората светска војна. Како што анти-семитизмот во Германија повторно ја крева главата, политичарите ќе мора да дејствуваат. И се  тоа го прават,  а тоа барем засега е вистинскиот сигнал.