Без разлика дали се работи за родител или брачен другар, често сакаме да имаме сакана личност во близина кога се опоравуваме од болна процедура или кога нешто не боли. Сепак, ново истражување сугерира дека кучињата треба да бидат наши главни придружници за време на закрепнувањето.
Научници во Германија открија дека присуството на куче го намалува чувството на болка при опоравување од физички тешкотии, пишува Daily Mail. Галењето куче, па дури и само да го имате во близина, е поефективен „метод“ за ублажување на болката отколку присуството на човек, велат тие. Сепак, истражувачите не ги советуваат луѓето да не земаат лекови против болки кога е потребно, бидејќи нивните експерименти тестирале само блага форма на болка. Новото истражување го водел др. Хајди Мауерсбергер од Катедрата за психологија на Универзитетот Хумболт во Берлин.
„Социјалната поддршка од семејството и пријателите, иако е поврзана со позитивни здравствени ефекти, не секогаш помага во справувањето со болката“, вели др. Мауерсбергер и нејзините колеги во нивната работа. „Сакавме да тестираме дали кучињата миленици се подобар извор на поддршка во болна ситуација од човечките придружници“.
Во првиот експеримент, 74 жени учествуваа во таканаречениот тест со ладен пресор, тест направен со потопување на раката во контејнер со ледена вода, обично една минута, и мерење на промените во крвниот притисок и отчукувањата на срцето додека не стане неподносливо студено, во присуство на нивниот миленик, пријател или кога биле сами. Во друг експеримент, уште 50 жени учествувале во истиот тест во присуство на непознато куче или странец или додека биле сами.
Истражувачите користеле само жени во нивните експерименти за конзистентност, бидејќи „родовите разлики можат да влијаат на перцепцијата на болката и справувањето“, рече др. Мауерсбергер. Во првиот експеримент кучињата седеле во ќош, и немало физички контакт, додека во вториот експеримент на учесниците им било дозволено да ги галат кучињата. Во двата експерименти, женските учесници пријавиле помалку болка и покажале помалку „однесувања при болка“, како што се стегање на вилицата, гримаси и жалење, во присуство на кучиња во споредба со луѓето. Како што се очекуваше, присуството на сопственото милениче куче, за разлика од непознатото куче, резултирало со посилно намалување на болката. Присуството на човек ја намалило болката повеќе отколку кога учесниците беа сами, но не толку колку присуството на куче.
„Учесниците придружувани од нивното куче пријавија помалку болка и покажаа пониски физиолошки реакции на болка, поголема толеранција на болка и помалку изразени знаци на болка на лицето“, велат од тимот. „Домашните кучиња можат да им помогнат на поединците да се справат со болни ситуации, особено ако личноста која чувствува болка има општа наклонетост кон кучињата, за разлика од луѓето, кои имаат тенденција да бидат „осудувани од околината“. На пример, личноста што чувствува болка може да почувствува дека нивниот човечки придружник ги осудува за претерувањето. Исто така, „барањата“ предизвикани од присуството на пријатели можат да го негираат благотворното дејство на нивната поддршка. Тимот наведува претходна студија во која жените под стрес претпочитаат да бидат сами со своето куче кога имаат болки, бидејќи во присуство на кучето „не се барало социјално преправање и не морало да се исполнат социјални очекувања“.
Д-р. Мауерсбергер признава дека нејзината студија, објавена во списанието Acta Psychologica, се фокусирала на самопријавената перцепција на болката од учесниците, која секако е различна од самата физиолошка појава на болка.
„Учесниците пријавија помал интензитет на болка, се чувствуваа подобро способни да се справат со болката и покажаа помалку однесувања поврзани со болка во присуство на кучиња“, рече таа за MailOnline.
„Иако ова можеби не е директно намалување на болката на физиолошко ниво, тоа значително влијае на тоа како поединците ја искусуваат и толерираат болката“.
Сепак, тимот верува дека кучињата можат да го подобрат квалитетот на животот на пациентите со болка или депресија.