Овие денови, речиси 90 членови на италијанската мафија беа притворени – благодарение на меѓународната кампања која траеше три години. Ова е голем успех. Но, ЕУ може да стори многу повеќе, вели Дојче Веле.
Кои се триковите на мафијата?
Со децении, италијанските мафијаши емигрирале во други европски земји, обидувајќи се да избегаат од италијанската правда. Во странство, тие извршуваат други цели – во потрага по нови рути за криумчарење – главно за дрога – и миење пари во форма на инвестиции во “чисти” економски области. Најпосакуваните дестинации за овој вид перење пари се економски силнни земји. Затоа Германија е толку привлечна за мафијата. Дури и пред неколку децении, парите од рекетирањето и киднапирањето на калабриската Ндрангета се слеваа во Швајцарија и Германија.
Во 1980-тите, буџетот значително се зголемил откако Ндрангета ја преземал Коза Ностра во бизнисот со дрога.
Недостатоци во многу европски земји
Во странство, членовите на Ндрангета не дејствуваат како гангстери во холивудски стил кои мавтаат со оружје во рестораните преку шпагети. Во повеќето случаи, тие дејствуваат како обични бизнисмени и не се обидуваат да дојдат на патот. Многу ретко, италијанските мафијаши се плашат од соседи, па така во 2007 година, кога шест лица беа застрелани пред еден италијански ресторан во Дуизбург во судир меѓу две непријателски семејства. А во принцип, никој не е огорчен поради мафијата.
И додека италијанската полиција е доста напредната во потпирање на внатрешниот културен код на мафијата (Ндрангета пример е презентирана пред домашната јавност “зголемените во чин” мафијаши, задржувајќи им определени места за време на процесот), полицајците во другите европски земји често се слепи за слични знаци . Така на пример пред само неколку години стана познато дека од две децении Ндрангета е многу активна во трговијата со цвеќиња во Холандија, а многу години ова не е забележано од никого – дури и од локалната полиција.
Слични недостатоци во безбедносните сили во другите европски земји, исто така, прават мафијаши кои ги трошат своите пари во странство. Поддржани од паметни адвокати, тие вешто ги користат разликите во правните системи на земјите на ЕУ.
Италија е единствената земја во Европа каде членството во мафијашка организација се третира како криминал. Само овој факт веќе донесе многу успеси во борбата против сицилијанската мафија. Многу европски земји немаат ниту правни правила за организираниот криминал. Има слични закони во Германија и Холандија, но Италијанците сметаат дека тие се премногу лабави.
Што треба да стори ЕУ
Пред неколку години, претставници на Еуропол ги повикаа новите закони да го криминализираат членството во мафијашките организации. Сепак не можеме да очекуваме целосна унифицирање на Антимафијашките закони на европско ниво, бидејќи во играта се меша една најконтроверзни тема – заштита на граѓанските права. Затоа и во иднина ќе биде полесно да се блокираат патиштата на дрогата отколку мачно да се докажуваат инвестициите на Ндрангета во недвижности, во собирање смет или обновливи енергии и нивното учество во приватни или јавни набавки. Тоа не значи дека нема место за мали чекори – како конфискација на приходите од перење пари или давање на приоритет на екстрадицијата на мафијаши,кои избегале во странски држави.
Благодарение на правото на слободно движење на луѓе, стоки и услуги во рамките на ЕУ, мафијата многу лесно ги пушта валканите пари – и само во рок од неколку дена ги решава. Покрај тоа, Ндрангета го проширува своето работење во Централна и Источна Европа. Истрагите на убиениот словачки новинар Јан Кучицак покажуваат дека мафијата се обидува да добие пари од европски фондови во земјите од овој регион. Затоа, истражните постапки на ЕУ треба да се забрзаат. Импресивната операција Полино, која доведе до апсења од средината на неделата, покажува дека е крајно време за реформи во полициската соработка и спроведувањето на законот во различни европски земји. ЕУ мора да се брза да остане актуелна и да може поефикасно да се бори против прекуграничниот криминал.
