Целата ситуација беше доста тензична поради започнатиот процес на распаѓање на СФРЈ. Словенија и Хрватска во месец јуни 1991 година прогласија независност, пои што започнаа вооружени судири меѓу ЈНА и територијалната одбрана на Словенија. Поради повеќе причини ЈНА се покажа неспремна и по триесеттина дена се повлече од Република Словенија во Србија и БиХ. И во Република Македонија во тој период беше доста тензично бидејќи војската се уште беше на наша територија иако и ние усвоивме Декларација за независност на нашата држава во месец јануари 1991 година, вели професор д-р Јове Кекеновски во интервјуто за Стандард.
Тој вели дека во периодот пред осамостојувањето во Собранието се воделе многу бурни расправии и дискусии и по однос на прашањето каде и со кого треба да ,,оди” Македонија.
-И тука ВМРО ДПМНЕ за разлика од сите останати политички партии имаше јасен и недвосмислен став за самостојна, независна и суверена Република Македонија. За трансформираната СКМ-ПДП (денешен СДСМ) и Либералите тоа беше последна опција бидејќи приоритетно им беше да ги исцрпат сите можности за останување во некаков сојуз со Србија, Црна Гора и БиХ, вели Кекеновски.
На прашањето зошто референдумот на 8 Септември беше бојкотиран од поголемиот дел на албанската заедница во Македонија, професор Кекеновски вели дека негласањето на референдумот било еден од најлошите потези на македонските политичари од албанско етничко потекло.
Морам да признам дека и ден денес мене не ми е јасно зошто македонските Албанци тогаш го бојкотираа референдумот, а потоа и донесувањето на Уставот на Република Македонија. И затоа треба да се срамат од тој чин, но и да бидат доблесни и да се извинат за таа грешка на сите граѓани, објаснува Кекеновски.
Во врска со прославата на плоштадот Кекеновски, вели дека се сè случи спонтано од моментот од кога по 16 часот на денот на гласањето била забележана голема излезност и дека е сосема извесно дека резултатот ќе биде позитивен.
-Дотогаш на плоштадот немаше никакво случување. Откако почнавме да ја поставуваме бината започна спонтано да се собираа народот. Како одминуваше времето така се повеќе народ доаѓаше на плоштадот. Реки народ се слеваа од сите страни. Веќе во 22 часот плоштадот беше преполн со луѓе од чии лица бликаше радост и среќа, се сеќава Кекеновски.
Целото интервју прочитајте го на Стандард.мк