Ана Глигиќ, светски познат вирусолог од Белград, кој предводеше тим во 1972 година, кој успеа да го изолира вирусот на сипаници, го сподели своето мислење за тоа кога коронавирусот ќе исчезне.
Целиот нејзин професионален живот работела со најопасните вируси и никогаш не била заразена, но тоа не беше случај со коронавирусот иако беше вакцинирана. „Овој пат и со вакцинацијата, вирусот ме уби. Тоа само ни потврдува колку е силен“, изјави 86-годишниот вирусолог за Слободна Далмација.
Сепак, вакцината го олесни заздравувањето. По неколку дена, телото создаде антитела кои го неутрализираа вирусот. Се смета дека се разболела од британскиот вид, но нејзиниот геном не е секвенциран и не може да тврди со сигурност.
„Јас бев вакцинирана со кинеска вакцина, која очигледно не можеше да ме заштити доволно од тој вид, но на крајот сепак ми помогна да преживеам. Три дена пред да ги почувствувам симптомите на инфекцијата, ми беше дадена втора доза од таа вакцина. Апсолутно не верував тогаш дека сум заразена. И кога тестот беше позитивен, реков дека можеби затоа што PCR тестот не разликува мртов од жив вирус. Сепак, немаше конфузија. Пневмонија и сите други симптоми покажаа дека сум заразена и покрај вакцината. Толку силно кашлав што луѓето околу мене во болницата не можеа око да затворат“, објасни Ана Глигиќ.
Вирусот ќе исчезне сам од себе, вели таа, но само ако го оставиме. Ако еболата, која беше далеку посмртоносна, исчезна, вели таа, САРС-КоВ-2 исто така ќе исчезне. Вакцинацијата првенствено ќе помогне да се спречи ширењето. Затоа луѓето треба да бидат разумни и да посветуваат поголемо внимание.
„Дури и оние од нас кои го познаваат вирусот подолго време. Сега се одржува преку разни мутации. Но, можеме апсолутно да го победиме вирусот. Ќе исчезне сам, но само ако му дозволиме, ако ја изгуби подлогата. Ако се однесуваме како што е случај во Индија сега, каде не се почитуваат правилата, каде што луѓето не се вакцинираат, каде што масовно одат на политички митинзи, се собираат на стадиони од 150 000, тогаш вирусот нема да биде покорен долго, долго време“, рече таа.
Таа исто така верува дека индискиот вид веќе е присутен во Европа, но треба да се открие. Слично беше и со британскиот вид.
„Прочитавме тука и таму дека неколку случаи беа секвенцирани, а потоа кога избувна, сфативме дека позаразната мутација е тука многу, многу подолго. Не експлодира само преку ноќ“, рече таа.