Со десетици повредени и уапсени завршија вчерашните протести во германскиот град Хемниц, пренесоа светските новински агенции.

 

 

Потсетуваме дека илјадници приврзаници и прогонот  на мигрантите се собраа да ја искажат својата позиција.

Причината беше  убиството на германец локалев  за кој беа обвинети емигранти .  Потоа следувааат неонацистички прогони со денови по улиците на пто полицијата не реагира а мигрантие се кријат по домовите а насилствата и хајката по улиците на екстремините десничари блиски со неонацистички групи.

Демонстрациите поминаа со силно полициско присуство .

Додека екстремната десница се присетуваше на други слични злосторства на вонземјани, нивните леви противници инсистираа да не дејствуваат со омраза против различните.

  Канцеларката Ангела Меркел излезе со официјална позиција. Таа сето  тоа го опиша како “ужасен инцидент”  прободувањето  до смрт во источногерманскиот град Хемниц, но рече дека насилните протести кои се развија се исто така неприфатливи.

Настаните во Кемниц, според аналитичарите, покажуваат нераскинливо пријателство меѓу неонацистите и “Алтернатива за Германија”, која официјално се дистанцира од слични групи.

Партија се обиде многу да го цивилизира  јазикот на десничарите. Ако слоганите, скандирани  по улиците на Хемниц текот на изминатата недела – како “Лажнат” и “Германија за Германците” – го имаат изгубено шокантното  влијание, тогаш ова се должи на фактот дека варијации на овие слогани сега често можат да се слушнат и во парламент. “Имаме силно неонацистичката движење во Источна Германија, но имаме и силно движење на екстремнодесничарскиот екстремизам во цела Германија – не само во парламентот, но и во општеството”, изјави Матијас Куент, кој го  предводи институт, и ги проучува демократијата и граѓанското општество е источната провинција Тирингија.

Токму затоа десничарските се толку самоуверени – “Тие мислат дека нивниот час е дојден”, тврди тој. Социјалните медиуми играат значајна улога при мобилизирањето на народот. Само неколку часа по нападот со нож минатата недела, фудбалски хулигани со линкови во неонацистичките кругови, објавија повик во мрежата: “Нека им покажеме заедно, кој го има зборот во овој град”.

Потоа  се ширеа гласини. Жртвата била заштитена жена која била нападнат од убиецот. Втора жртва почина во болница. Ниту една од овие гласини не се покажаа точни. Но, само во рок од неколку часа, околу 800 демонстранти беа веќе на улиците, ја  надминаа полиција 10 на 1.

“Алтернатива на Германија” реагира брзо. “Кога државата повеќе не може да ги заштити своите граѓани,  граѓаните  да излезат на улиците и да  се бранат”, пишувало на  Твитер .

Во понеделникот бројот на демонстрантите се зголеми десеткратно, и повторно ја фаќа полицијата неподготвена и повторно протестите беа централна вест во националните медиуми со сцените на насилство од улицата.

Друг митингот во четвртокот беше во доста помали размери, и генерално мирна, откако локалната полиција беше засилена  со федерални единици. Масовната мобилизација ги нагласува растечките стравувања од нови освојувања на екстремисти, кои по многу години ги  потцени, а  некои сосема свесно   и ги занемарија германските власти. Чувството на несигурност беше забележително оваа недела во населбите и заедниците на Хемниц.

На местото на убиството во неделата, само еден блок од зградата на градското собрание, 61-годишниот Волфганг Гросер и неговата сопруга Сабине запалиле свеќа. Ја знаеле жртвата. Тој бил пријател на нивниот син

“Тој не го заслужи тоа”, рече Волфганг. “Тој беше најдоброто можно човечко суштество, и не се чувствуваме сигурни во сопствениот град”, додава тој додека случајни минувачи заниша глави во согласност. “Никој не му пречи да ја повика полицијата. Тие се целосно беспомошни и не доаѓаат. Па што е поентата? “, Додаде Волфганг. Ова е, исто така, чувството што го делат бегалците во Хемниц.

Махмуд, 19-годишен Сириец, кој одбива да го каже презимето, бидејќи се плаши дека може да стане предмет на насилство од екстремно десничарските активисти, изјави дека прогонот на странци по улиците на Хемниц од последните денови “не е нешто невообичаено”. “Ме ловиле, како и моите пријатели”, вели тој. “Ние еднаш ја повикавме полицијата, но ништо не се случи. Значи, ние не се мачевме да се жалиме следниот пат.   Тие се ко волци по улиците а ние мораме да се криеме по дупките во нашите домови.