Ова е планот на Трамп за Украина? „Ако не им се допаѓа, имаме и друга опција“

од Nikola Popovski
458 прегледи

Иако за два и пол месеци ќе влезе во Овалната соба на Белата куќа, веќе почнаа анализите дали Доналд Трамп може да ги исполни своите предизборни ветувања и да донесе мир во Украина и на Блискиот Исток.

Според „The ​​Wall Street Journal“, повикувајќи се на извори блиски до Трамп, советниците на новоизбраниот претседател нудат да се замрзне војната долж линијата на фронтот, да се консолидираат окупираните територии за Русија, да се демилитаризира зоната и да се запре интеграцијата на Киев во НАТО на 20 години.

Затоа, советниците на Трамп безусловно препорачуваат замрзнување на конфликтот, отстапување приближно 20 отсто од територијата на Украина на Русија и „привремено суспендирање“ на обидите на Киев да се приклучи на НАТО.

Постои и варијанта во која Украина би ветила дека нема да се обиде да влезе во НАТО најмалку 20 години, а за возврат САД би продолжиле да ја снабдуваат со оружје, стои во утринското издание на „WSJ“.

Исто така, по замрзнувањето на линијата на фронтот, се предлага формирање на демилитаризирана зона долга приближно 1.200 километри, меѓу трупите на Украина и Руската Федерација.

Засега не е јасно кој ќе ја контролира, но се разгледува можноста за распоредување мировни сили без учество на американски војници и какви било структури што тие ги финансираат, вклучително и ОН.

„Можеме да обезбедиме обука и друга поддршка, но треба да има Европејци на терен. Нема да испраќаме Американци да го одржуваат мирот во Украина и нема да плаќаме. Нека го прават тоа Полјаците, Германците, Британците и Французите“, рекол еден од членовите на тимот на Трамп.

Сепак, Си-Ен-Ен објави и дека Трамп ќе се обиде да стави крај на војните на Блискиот Исток, уште пред неговата инаугурација на 20 јануари 2025 година, а тоа го изјави поранешниот израелски дипломат Алон Пинкас. Според него, Трамп ќе побара од израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху да прогласи победа над Хамас и Хезболах, а потоа да склучи договор преку посредници.

Си-Ен-Ен го цитираше и функционерот на Палестинската национална иницијатива Мустафа Баргути, кој исто така смета дека Трамп „нема да толерира војни во формата во која се случуваат“ и дека „Нетанјаху ќе се соочи со многу построг претседател од оној на кој е навикнат“.

Сепак, Баргути додаде дека тоа нема да промени многу за Палестинците „бидејќи и двете администрации беа целосно пристрасни кон Израел“ и дека постои страв дека Трамп ќе му дозволи на Израел да анектира делови од Западниот Брег, што би значело „крај на решение со две држави“.

Во својот победнички говор, Доналд Трамп изјави: „Да ставиме крај на бескрајните војни и да донесеме мир!“

Тоа би можело да стане идната агенда на надворешната политика на САД. Во 2020 година, како претседател, тој го започна повлекувањето на силите од Авганистан, што во 2021 година се претвори во речиси паничен лет од Талибанците.

Трамп мери многу во однос на парите, а меѓу 2001 и 2021 година, кампањата во Авганистан ги чинеше Соединетите Американски Држави повеќе од 2 трилиони долари, а веројатно и повеќе. За време на неговиот мандат во Ирак останаа стационирани само 5.000 американски војници, додека во времето на Барак Обама имаше 80.000, а во ерата на Џорџ Буш 200.000, но тогаш имаше војна со сунитските герилци, како и крвави битки како оние во Фалуџа.

Сепак, најмалку две од одлуките на Трамп беа катастрофални. Трамп за време на првиот мандат го призна Ерусалим за главен град на Израел, иако источниот дел е наменет за главниот град на палестинската држава, а спротивно на меѓународното право, го призна и израелскиот суверенитет над Голанската висорамнина. Европската унија не ги признава двете одлуки на тогашната американска администрација.

На глобално ниво, уште посериозен проблем предизвика неговата одлука во 2018 година, кога ја повлече Америка од нуклеарниот договор со Иран, кој беше склучен на крајот на 2015 година по повеќе од дванаесет години меѓународни преговори. Тој беше уверен дека може да преговара за „подобар договор“ од неговиот претходник Барак Обама.

Но, неговата политика на „максимален притисок“ врз Иран беше неуспешна. Една година по повлекувањето на САД од договорот, Иран исто така почна постепено да се повлекува од своите обврски од договорот. Денес, земјата е поблиску од кога било до изградба на нуклеарна бомба и во тесна прегратка со Русија.

Што се однесува до Украина, прилично влијателниот портал „Страна“ заклучи дека ако САД сакаат да ја прекинат војната по постојната линија на фронтот, има 80 отсто гаранција дека тоа ќе се случи. Ниту украинските власти ниту Европа нема да можат да одолеат на волјата на Вашингтон бидејќи Украина е целосно зависна од помошта на Вашингтон и не е во позиција да инсистира на невозможни услови. А за Русија, ако го забави тој процес, Америка би можела да се обиде да влијае на неа преку Кина и другите земји од глобалниот југ кои се заинтересирани за што побрзо завршување на војната.

Сепак, во Републиканската партија постои силна воинствена струја која се залага за продолжување на цврстата политика кон Русија. Станува збор за група која е поврзана со американскиот воено-индустриски комплекс, како и со бизнисот со нафта и гас, кои директно профитираат од војната во Украина.

Таа група ќе се обиде да го убеди Трамп дека војната е „добра работа“ бидејќи им дозволи на Американците да го освојат европскиот пазар на нафта и гас, раселени ги Русите. Покрај тоа, војната во Украина ја врзува Европа со САД, што ја прави ЕУ зависна од американските одбранбени гаранции. Во исто време, таа ги ослабува двата главни американски економски конкуренти: Европа (поради уништувањето на врските со Руската Федерација) и Кина (поради фактот што на Американците сега им е полесно да ги протуркаат трговските ограничувања против Кина во ЕУ).

Меѓутоа, доколку Трамп инсистира на мировната иницијатива, Владимир Путин нема да ги отфрли неговите предлози доколку пристигнат, туку ќе влезе во преговори за постигнување на најдобри услови за прекин на огнот за Руската Федерација. Конечно, завршувањето на војната во услови на одржување на руската контрола врз огромните окупирани области на Украина всушност би било голема победа за Русија, особено ако се земе предвид дека сè можеше да заврши многу полошо за неа, вели партијата која најмногу стравува во Киев.

Слични содржини