Писмото на претседателот на САД до претседателот на Србија, Александар Вучиќ, отвори многу прашања, но исто така даде и некои непријатни одговори, вели аналитичарот Милан Крстиќ, асистент за меѓународни студии на Факултетот за политички науки.
Крстиќ смета дека фактот што Џозеф Бајден му го честитал на Вучиќ Денот на државноста, е заеднички дипломатски потег, што не се случува за првпат. Тој исто така потенцирал дека тој често се користи за означување на некои дипломатски цели. Тој смета дека ова е важно бидејќи тоа е првото обраќање на Бајден до Србија од почетокот на неговиот мандат, но потсетува дека и Трамп во 2019 година испратил писмо до Србија со слична содржина.
Според администрацијата на Трамп, тој исто така го охрабрил дијалогот за Косово, но има две точки каде ќе се разликува начинот на кој тоа ќе го направи администрацијата на Бајден:
„Администрацијата на Бајден ќе го стори тоа со Европската унија паралелно, веќе нема да има посебна економска патека. И другата разлика е во тоа што потребата за меѓусебно признавање ќе се потенцира повеќе. Тоа е разликата, но тоа не значи дека администрацијата на Трамп не сметаш дека на крајот од тој дијалог не треба да има меѓусебно признавање“, вели Крстиќ.
Тој наведува дека се поставува и прашањето што би значело меѓусебно признавање. Како што вели, се чинеше дека за време на администрацијата на Трамп, тоа може да биде со движење на границите или со административната линија.
„Како што стојат работите сега, ваквите опции се акти за рекламирање и се чини дека тие беа акти за рекламирање веќе во последната година од администрацијата на Трамп. Се чини дека желбата на Американците е да постигнат меѓусебно признавање во рамките на постојните граници“, објаснува тој.
Имплицитно, вели тој, тоа може да значи дека тоа ќе има влијание врз европската интеграција. Тој смета дека дијалогот ќе биде во состојба на хибернација до крајот на годината поради изборите во Косово, до кога би можеле да се појават некои нови идеи. Тој вели дека не верува дека во секој момент ќе се промени нешто важно во врска со нивната визија при решавањето на тој проблем.
„Конечното решение е меѓусебно признавање и што друго гледаат како е можно, се работи што сегашната американска администрација не ги однапред однапред. Не знаеме што Србија може да добие за возврат “, вели Кристиќ. Тој смета дека Вучиќ, како и српските водачи пред него, има ограничена можност да го избере својот став кон Косово.
„Резолуцијата 1244, сè додека е во сила, ја дефинира специјалната администрација на Обединетите нации над Косово и Метохија, но како дел од Србија, тоа нема да се промени без согласност на Србија. Тоа значи дека Косово нема да може да влезе во Обединетите нации без согласност на Србија“, вели тој и додава дека ова се некои трикови што ги има Србија во преговорите.
Тој вели дека смета дека реизборот на Доналд Трамп би бил подобар за Србија, во смисла на притисок за решавање на косовското прашање.
„Она што сега може да биде поповолно е поголемо инсистирање на европска интеграција и поголемо финансиско присуство на САД и можеби помошта што започна со формирање на канцеларијата на ДФЦ во Србија. Покрај тоа, нема да има толкава инертност кон различните популистички склоности и намалените демократии“, заклучува тој.