Родителството треба да биде безбедно засолниште каде што децата чувствуваат љубов, разбирање и поддршка. Сепак, во некои семејства, оваа улога е обратна – родителите користат манипулативни методи, ги намалуваат емоциите на детето и ги ставаат сопствените потреби пред благосостојбата на децата.
Нарцисоидните и токсичните родители често користат специфични фрази кои служат за контрола, чувство на вина и одржување на моќ во врската. Препознавањето на овие изрази е првиот чекор кон емоционално дистанцирање и лекување. Според разни советници и експерти, ова се фрази што нарцисоидните и токсичните родители често ги користат.
„Сè што сум направил, сум направил за тебе.“
Оваа фраза создава чувство на должност и вина. Наместо да ги признаат сопствените мотиви или грешки, токсичните родители ја користат оваа фраза за да го оправдаат своето однесување, а воедно да ги замолчат сите критики. Пораката е јасна: ако детето се осмели да приговара, тоа е неблагодарно.
„Престани да драматизираш.“
Оваа реченица ја отфрла емоционалната реалност на детето. Кога детето изразува тага, лутина или болка, токсичните родители ја користат оваа фраза за да ја намалат важноста на тие емоции и да ја префрлат одговорноста назад на детето, како проблемот да е во искуството на детето, а не во однесувањето на родителот.
„Знаеш дека немаше да успееш без мене.“
Многу експерти за врски истакнуваат дека оваа реченица е форма на емоционална уцена. Целта е да се создаде впечаток дека родителот е незаменлив, а детето неспособно без негова помош. Ваквите зборови ја уништуваат самодовербата и поттикнуваат чувство на зависност што продолжува и во зрелоста.
„Зошто не можеш да бидеш како твојот брат/сестра?“
Споредувањето на себеси со другите е една од најчестите „алатки“ на токсичните родители. Ваквите изјави поттикнуваат соперништво меѓу децата, создаваат чувство на инфериорност и оставаат трајни рани врз чувството за самодоверба на детето.
„Ти си причината зошто сум несреќен.“
Различни психолози и терапевти тврдат дека оваа реченица е класичен пример за префрлање на вината. Наместо да преземат одговорност за своите емоции, токсичните родители го обвинуваат детето за сопствената несреќа. Таквата реченица може да остави длабока трага и да создаде верување дека љубовта секогаш доаѓа со услови и вина.
„Тоа не се случи така.“
Ова е класичен пример за гаслајтинг, каде што родителот ја негира реалноста и се обидува да ја измени меморијата на детето. Целта е да се создаде сомнеж во сопствената перцепција на детето и да се принуди да верува дека греши, дури и кога ја кажува вистината.
Токсичните фрази оставаат невидливи лузни, но нивното препознавање помага да се прекине циклусот и да се создадат поздрави врски во иднина.