Приклучувањето на Србија кон санкциите воведени кон Русија од политичкиот Запад ќе беше неоправдано од гледна точка на српските државни и национални интереси. Русија, како постојана членка на Советот за безбедност со право на вето, решително го брани српскиот територијален интегритет загарантиран со резолуцијата 1244. За разлика од Русија, повеќето земји на политичкиот Запад не го почитуваат територијалниот интегритет на Србија, бидејќи го признаa Косово, коe е плод на американскиот воен интервенционизам од крајот на минатиот век, вели за „Локално“, српскиот професор и аналитичар за случувањата на Балканот, Зоран Чворовиќ, анализирајќи зошто Србија не се приклучи на санкциите на ЕУ врз Русија.
Според него, Србите и Русите никогаш не биле на спротивни страни во војните.
-Треба да се додаде дека Србија е речиси целосно зависна од Русија во гасниот сектор, а руски Газпром е сопственик на Нафтената индустрија на Србија. Затоа, економските причини не говорат во прилог на воведување санкции кон Русија. Покрај тоа, санкциите се спротивни на меѓународното право, бидејќи тие можат да бидат наметнати само од ОН. Сепак, како професор по право, морам да забележам дека од распадот на Југославија и признавањето на едностраното отцепување на Словенија и Хрватска од страна на Западот, а особено по агресијата на НАТО врз Република Српска во 1995 година и СРЈ во 1999 година, може едвај може да се каже дека постои единствен меѓународен поредок.по 1945 година може да се зборува за остатоци од меѓународниот правен поредок. Политичкиот Запад селективно се повикува на меѓународното право и се обидува својата волја да ја прикаже како меѓународно право, вели Чворовиќ.
Тој додава дека воената интервенција на Русија во Украина, а особено нејзиното непристапување кон санкциите на бројни азиски, африкански и латиноамерикански земји, како и на земји како Кина, Индија, Турција, Пакистан и Бразил, покажува дека ерата на униполарниот свет е над.
-Србија е последната која е заробеник на светот што заминува. За разлика од ЕУ и повеќето земји во нашиот регион, кои не можат да се ослободат од американската контрола, иако најголемата цена на конфликтот во Украина ќе ја плати Европа благодарение на САД, кои стануваат се повеќе економска, демографска и воена периферија, особено во регионот на Азија Пацифик, појаснува професорот.
Чворовиќ појаснува дека Србија може да има само економска корист од неприклучувањето кон санкциите против Русија.
-Последиците можат да ги имаат некои политичари кои на политичкиот Запад му ветија што може да се спроведе со тешкотии или со големи ризици. Западот знае да биде суров кон своите клиенти, но тоа е нивен проблем, а не на државата Србија и на српскиот народ. Само да напоменам дека најголемиот дел од светот, повеќето земји на три континенти, нема да ги поддржат санкциите на политичкиот Запад против Русија. Тие земји нема да си пукаат „во нога“, туку ќе гледаат да добијат што е можно поголем бенефит во трговијата со Русија, исто како што Кипар имаше големи финансиски придобивки за време на санкциите против СРЈ, бидејќи српските компании работеа преку Кипар и на тој начин ги заобиколија санкциите, додава тој.
Српскиот аналитичар смета дека неприклучувањето кон санкциите не значи крај на европските интеграции на Србија, затоа што според него „завршено е со ЕУ интеграциите на Балканот затоа што самата ЕУ нема перспектива“.
-САД направија добри напори да ја поделат Унијата политички, поддржувајќи ги радикалните ставови на источноевропските земји кон земјите од „старата Европа“. ЕУ ќе доживее сериозна економска криза поради ситуацијата во Украина. И конечно, без промена на системот на ЕУ, тоа е безнадежно. ЕУ е конфедерација, а сите конфедерации или се распаднаа или станаа федерации, односно вистински држави. Без федерализација на Унијата нема нови проширувања, што сепак е став на Франција. Таквата федерализирана унија е ноќна мора за земји како Полска и Унгарија, а САД не би сакале ваква централизирана Унија, која во 20 век, па и денес, ја водела мотото слаба Европа и силна Америка. . Ова се вистинските причини зошто долгорочно нема да има ништо од приемот на Србија и другите балкански држави во ЕУ. Притоа, не знам што би им донело влезот во ЕУ, освен дополнителен одлив на население, потенцира Чворовиќ.
Според него, мултиполарната реалност на денешниот свет ја оправдува мултивекторската надворешна политика на Србија.
-Српскиот народ во историјата претрпел потешки искушенија. Како и некои други балкански народи, тој никогаш не ја определил својата надворешнополитичка ориентација според критериумот на моќ. Втората светска војна доволно зборува за тоа. Друго прашање е дали одредени српски политичари кои имаат лични обврски кон Западот можат да издржат „да седат на две столчиња“. Тие секогаш се изложени на ризик да дојдат во конфликт или со својот народ или со западните центри на моќ, чие влијание на Балканот е сè уште силно, оценува професорот.
На прашањето дали следуваат тешки времиња за Балканот, со оглед на ситуацијата во Украина, Чворовиќ вели дека единствениот дестабилизатор на Балканот во последните 30 години е пактот НАТО и САД.
-Тие се главните виновници за признавањето на едностраното отцепување на Словенија и Хрватска и за агресијата врз СРЈ и за прогласувањето на т.н. Република Косово. Ставот на Русија отсекогаш бил дека балканските народи мора сами да најдат решение за своите проблеми. За разлика од Русија, САД и Велика Британија отсекогаш работеле на Балканот според системот „раздели па владеј“. Стабилноста на ситуацијата во Косово е загрозена од оние кои шират илузија кај косовските Албанци дека конечно решение е можно без договор со Белград и надвор од Резолуцијата 1244. Стабилноста на БиХ е загрозена од Западот, кој се обидува насилно да го промени дејтонскиот уставен поредок и централизирање на БиХ. Тој што му се заканува на српскиот народ со елементарното право на самоопределување, кое во целост го консумираше целиот народ во поранешна Југославија, го турка Балканот во нови неволји, смета професорот.
Чворовиќ појаснува дека „балтичките држави прифатија да бидат центар за ширење на агресивната русофобија, бидејќи во Втората светска војна „се истакнаа“ со брутален антисемитизам“.
-Разбирливо е дека немирната совест на лидерите на балтичките земји, каде што има драстична дискриминација на Русите, постојано ја предизвикуваат Русите на нивните граници. Тоа е феномен на немирна совест. Нив не им се заканува Путин, туку со своите постапки го загрозуваат опстанокот на сопствените земји. Русија не ја загрозува независноста на балтичките земји, но балтичките земји станаа обични воени кампови на НАТО за дестабилизација на Русија и како такви одамна им е одземен атрибутот на суверенитет. Единственото нешто за што политичарите од овие земји се во право е нивниот оправдан страв дека НАТО не може да ги заштити. Англосаксонците, како што може да се види во Украина, не се обидуваат да заштитат ниту една европска земја, туку да иницираат пожесток конфликт меѓу нив. на англосаксонците им треба конфликтна и поделена Европа, како и на Балтикот и Русија. Тука се открива главниот мотив на Брегзит, заклучува Чворовиќ.
Н.П.