“Една нација, која продава државјанство на богати странци, не е тема сериозно самата  за себе” – под овој наслов швајцарскиот НЦЦ објавува коментар по повод практиките во Бугарија, Малта и Кипар.

“Зошто некој би сакал да земе бугарско државјанство?” – вели авторот Питер Розони. И тој објаснува дека на овој начин кандидатот добива шанса да живее, да работи или да започне бизнис каде што сака  во земја од ЕУ. Авторот потсетува дека овој аргумент ги користи посредните агенции кои им помагаат на граѓаните без европски пасош да добијат бугарско државјанство, пишува   Дојче веле .

“Ова е едноставен договор”

“Овие луѓе треба да имаат можност и да се подготвени да инвестираат во земјата најмалку 1 милион евра, од кои половината во бугарски државни обврзници, кои потоа можат брзо да бидат продадени. И тоа, општо земено, е сето тоа. Ниту морале да живееш во Бугарија, ниту да зборуваш бугарски, ниту пак да имаш некакви лични врски со оваа земја. Тоа е обична зделка. “

Понатаму Разони потсетува дека слични “златни пасоши” од неколку години издаваат и Малта и Кипар. Се проценува дека во текот на изминатите десет години околу 6.000 лица станаа на  овој начин граѓаните на ЕУ. Петер Разони стигнува и до конкретниот повод да се разговара за ова прашање: “иновативни модели на трите држави уште пред пет години го иритираат Брисел. Се заапочна студија,  а како резултатите   Еврокомисијата ги најави во средата”.

Авторот потсетува дека ЕУ автоматски го признава секој граѓанин на земја-членка како свој граѓанин. И дека сите граѓани на ЕУ имаат еднакви права – движење, релаксација, економска слобода, безбедност. Но, кога одделни земји-членки преку сомнителни шеми подаруваат државјанство на странци, тоа може да влијае на интересите на другите земји од ЕУ, пишува авторот и експлицитно наведува заштитата на безбедноста како еден таков важен интерес. 

НЦЦ понатаму коментира :

“Во средата Еврокомисијата малку  го понабрчка челото. (…) Генерално, сепак се воздржува од критики. И тоа е правилно за три причини. Прво, Комисијата не достави докази дека продажбата на ЕУ-пасоши во овие три земји води до злоупотреба или создава проблеми за безбедноста кои влијаат други држави од ЕУ. Второ, давање на државјанство е суверено право на земјите-членки. И трето, продажбата на пасоши треба да се гледа во еден поширок контекст. Поради тоа е едноставно закономерни варијанта на еден бизнис , што го пронајдоа најмалку 20 од 28 земји во ЕУ во последните години: продажба на долгорочни визи на богати странци. Во различни држави тоа функционира поинаку, но бизнис-идејата е иста. “

“Што значат нивните граѓани за овие земји?”

На крајот на коментарите читаме: “Сите овие модели треба да се сметаат како дел од миграциската политика, која секоја држава има право да ја одржува во склад со своите национални интереси. Откако може да покани високо квалификувани кадри од трети земји, бидејќи тоа помага во стопанскиот раст во вашата земја, зошто не можете да поканите богати луѓе од истата причина?

Сепак: Малта, Кипар и Бугарија се соочуваат со критично прашање. Што значат нивните граѓани за овие земји? Државјанството е израз на обврзувачка врска меѓу човекот и државата, со права и обврски, со лојалност кон заедницата. И кога една нација случајно го продава ова граѓанско право на аутсајдери кои немаат никаква врска со заедницата, тогаш таа не се однесува сериозно “, заклучува НЦЦ.