Доналд Трамп и објави војна на Германија. Барем на начинот на кој зборува. Најважната европска земја, потенцијално највредниот партнер на Америка, стана противник во умот на Претседателот на Соединетите Американски држави.
Од сите бројни катастрофи на надворешната политика на Трамп, оваа со германската канцеларка е можеби неговата најзначајна, забележува „Гардијан“ во својата анализа.
На крајот на јули беше објавено дека пензионираниот полковник и одликуван воен ветеран Даглас МекГрегор ќе стане следниот амбасадор во Берлин. МекГрегор редовно придонесува за омилениот ТВ канал на Трамп – „Фокс њуз“.
Тој предложи американската гранична стража да „пука кон секој што се обидува илегално да влезе од Мексико“, ги опиша источните Украинци како „Руси“, ги бранеше српските активности против „исламската мафија во Косово“ и ја критикуваше Германија за давање социјална помош на „милиони несакани муслимански освојувачи“, а не одвојува толку многу за финансирање на своите воени служби“, пишува британскиот весник.
Се чини дека МекГрегор му го нанесе најголемиот удар на својот нов домаќин со неверојатен говор во кој ги оправдува нацистичките злосторства. Тој го опиша сеќавањето за нив како „болен менталитет затоа што генерациите треба да се ослободат од гревовите за тоа што се случи во 13 години од германската историја, додека ги игнорира останатите 1.500 години на Германија“.
Доколку Комисијата за надворешни работи во Сенатот ја потврди номинацијата на МекГрегор, тој ќе замени друг коментатор на Фокс. Штотуку Ричард Гренел пристигна во Берлин во 2018 година, тој започна офанзива, ветувајќи дека ќе ги „зајакне другите конзервативци“ низ цела Европа. Со тоа, тој не мислеше на членовите на коалицијата на Ангела Меркел, туку националистите кои ја опкружуваат, како што се оние од Унгарија и Полска. Бројни германски пратеници побараа Гренел да биде прогласена за персона „нон-грата“. Меркел се спротивстави, но оваа афера придонесе за значителен колапс на односите меѓу двете земји.
Трамп го награди Гренел за својата работа, промовирајќи го во в.д. Директор за национална безбедност во Вашингтон. Во понатамошната демонстрација на надмоќ, потстанарот во Белата куќа минатиот месец најави повлекување на скоро 12.000 војници од американските бази во Германија.
Сè што тој не е
Трамп ја мрази Меркел од почеток, затоа што таа претставува сè што тој не е. На меѓународната сцена, таа ги почитува своите соговорници и не подготвува изненадувања. Таа ги презира неговите вулгарности. Шефицата, која влезе во списокот на најскромните светски лидери во 2015 година, одбива да прифати да биде измамена од еден силеџија.
Не може да се каже дека Меркел не се обиде да му пристапи. Во март 2017 година, два месеци по конституирањето на новата администрација во Соединетите Американски држави, таа леташе во Вашингтон на нивната прва средба. Таа беше упорна. Таа детално го прочитала интервјуто на милијардерот од Плејбој од 1990 година и го проучувала влијанието на „трампизмот“ врз носителите на политички одлуки. Таа ја прочитала неговата книга „Уметност на бизнисот“ во 1987 година, па дури и гледалаепизоди од неговото реалити шоу „Ученик“.
Почна лошо. Таа му понуди ракување во овалната канцеларија пред камерата. Тој не прифати. Нејзиниот проучен недостаток на емоции и длабоко аналитички ум му биле анатема. Нејзините соработници велат дека научила да му објаснува комплицирани проблеми со тоа што ќе ги исече на парчиња. Тој го сметаl ова за голема самоволност.
Лице кое ја уништува Германија
Трамп е документиран како мизогинист и некои тоа го наведуваат како причина за толку многу омраза кон него. Други тоа го сведуваат на нарцисоидна огорченост кога другите се фалат.
Кога беше прогласена за „Личност на годината“ во 2015 година од страна на „Тајм“, Трамп рече: „Тие избраа личност која ја уништува Германија“.
Тој беше особено вознемирен што почитуваниот магазин ја нарече канцелар на слободниот свет.
„Она што Меркел и го направи на Германија е тажна, тажна срамота“, реагираше Трамп во тоа време.
А сепак, истата жена која уште од рана возраст сонуваше да вози низ американските полиња и го обожаваше Роналд Реган за ослободување на светот (и нејзината источна Германија) од комунизмот, инстинктивно беше атлантиста.
Таа, наводно, гоимала единствениот полош инцидент пред Трамп кога, во 2013 година, според извештаите на Едвард Сноуден, било откриено дека Американската агенција за национална безбедност со години го прислушувала личниот мобилен телефон на Меркел. Кога и го кажале тоа, таа се налутила, што е реткост за неа одеднаш да изгуби контрола над гневот, по што е позната. Во гневениот телефонски разговор со тогашниот претседател Барак Обама, кој излезе на виделина, таа му вели: „Ова е како Штази!“
Никогаш како сега
Нивната врска, според тоа, секогаш била комплицирана. Германците со љубов се сеќаваат на ослободувањето на својата земја, со што заврши руската блокада на Берлин. Тие ги „проголтаа“ сите производи на американската поп култура. Тие се за заљубија во Џон Ф. Кенеди и неговото патување во Берлин во 1963 година, кое остана неизбришливо врежано во книгите за историја. Но, левицата се бореше против нуклеарното распоредување под Реган. Дејствувањето на Џорџ В. Буш во Ирак ги влоши односите, особено по неговите обиди да се подели континентот на Нова и Стара Европа. Дури и со центристичките и со симпатичните на Берлин демкратски претседатели, Бил Клинтон и Барак Обама, имаше лоши моменти.
Последователно, американските претседатели изразија фрустрација. Гасоводот „Северен тек“, кој беше форсиран од блискиот пријател на Путин, поранешниот канцелар Герхард Шредер, ја истакна опасната енергетска зависност на Германија од Русија.
Ова е спротивно на инаку постојаниот цврст став на Меркел кон Владимир Путин. Таа беше клучна во обезбедувањето ЕУ да воведе санкции кон Русија по анексијата на Крим и инвазијата на источна Украина. Берлин повеќе не ја фали Кина како некој што продолжува да дава подароци и доцна ја сфаќа како стратешки конкурент, па затоа Меркел е постојано критикувана. Што се однесува до одбраната, неуспехот на Германија да ја исполни договорената цел на НАТО да потроши два проценти од БДП за одбрана е извор на иритација.
Сепак, ништо не е слично на моменталната состојба.
Германскиот естаблишмент за надворешна политика се надева дека Трамп ќе биде поразен во ноември. Претседателството на Бајден во САД нема да ги отстрани сите тензии, но тоа ќе биде сигнал дека Соединетите држави се враќаат на стариот дипломатски курс. Земја што го персонифицира тој тек ќе има причина да слави.