Варијантата „омикрон“ на коронавирусот, која предизвикува ковид-19, можеби стекнала барем една од неговите мутации со собирање парче генетски материјал од друг вирус – веројатно оној што предизвикува обична настинка – присутен во исто време во заразените клетки. според американските научници.
Оваа генетска секвенца не се појавува во ниту една претходна верзија на коронавирусот, наречена САРС-КоВ-2, но е присутна кај многу други вируси, вклучително и оние кои предизвикуваат настинки, а исто така и во човечкиот геном, велат научниците.
Со вклучување на таа секвенца во сопствената структура, „омикрон“ би можел да изгледа „почовечки“, што би му помогнало да избегне напад од човечкиот имунолошки систем, рече Венки Соундарарајан од компанијата за анализа на податоци со седиште во Кембриџ.
Резултатите од неговата студија се објавени на веб-страницата OSF Preprints.
Ова може да значи дека вирусот полесно се пренесува и предизвикува само блага или асимптоматска болест.
Научниците сè уште не знаат дали омикронот е позаразен од другите варијанти, дали предизвикува потешка болест и дали ќе ја потисне делтата како најраспространета варијанта.
Можеби ќе бидат потребни неколку недели за да се одговори на овие прашања.
Според претходните студии, клетките во белите дробови и гастроинтестиналниот тракт можат истовремено да бидат „домаќини“ на вирусот САРС-КоВ-2 и вирусот на настинка.
Таквата ко-инфекција создава услови за вирусна рекомбинација, процес во кој два различни вируси во иста клетка домаќин комуницираат за да се копираат еден со друг, создавајќи нови копии кои имаат генетски материјал од двата „родитела“.
Оваа нова мутација најпрво би можела да се појави кај лице заразено со двата патогени кога варијанта на вирусот САРС-КоВ-2 ја „собрала“ генетската секвенца на друг вирус, рекоа Саундарарајан и неговите колеги во студијата, која сè уште не е прегледана.
Истата генетска секвенца се јавува многу пати кај еден од коронавирусите што предизвикува настинка кај луѓето – познат како HCoV-229E – и кај вирусот на хумана имунодефициенција (ХИВ) што предизвикува СИДА, рече Соундарарајан.
Јужна Африка, каде што првпат беше идентификуван омикронот, има највисока стапка на ХИВ во светот, што го ослабува имунолошкиот систем и ја зголемува подложноста на лицето на инфекции со вируси на настинка и други патогени.
Има многу луѓе во тој дел од светот кои можеби имале рекомбинација што го вовела тој сеприсутен сет на гени во „омикрон“, рече Соундарарајан.
„Веројатно ги занемаривме многуте рекомбинации“ што се случија со текот на времето и кои доведоа до појава на „омикрон“, додаде Саундарарајан.
Потребни се повеќе истражувања за да се потврди потеклото на „омикрон“ мутациите и нивниот ефект врз функцијата и преносот на вирусот.
Постојат и други хипотези дека најновата варијанта на омикрон можеби поминала некое време во развој кај животното домаќин.
Во меѓувреме, рече Соундарарајан, новите наоди ја нагласуваат важноста луѓето да добиваат тековно достапни вакцини против коронавирус.
„Треба да се вакцинирате за да ги намалите шансите други луѓе, кои се со намален имунитет, да се сретнат со вирусот САРС-КоВ-2“, рече Соундарарајан.