Администрацијата на претседателот Доналд Трамп врши притисок врз Србија и другите балкански земји да прифатат мигранти депортирани од САД, според извори запознаени со преговорите.
Барањата до земјите во регионот се дел од поширока стратегија за барање странски влади кои се подготвени да ги примат мигрантите што САД ги депортира, вклучувајќи ги и оние кои првично влегле во земјата под заштита воведена за време на администрацијата на Бајден, според изворите, кои зборуваа под услов да останат анонимни поради чувствителноста на преговорите.
Според еден извор, регионалните канцеларии на американскиот Стејт департмент добиле задача да ја презентираат идејата на балканските земји. Не е познато дали се постигнати конкретни договори.
Белата куќа одби да коментира, а ниту Стејт департментот ниту Министерството за надворешни работи на Србија не одговорија веднаш на барањата на Блумберг за коментар во среда.
Во мај, Врховниот суд на САД ѝ дозволи на администрацијата на Трамп да го поништи привремениот правен статус на околу половина милион луѓе од Куба, Хаити, Никарагва и Венецуела. Администрацијата сега разгледува можни дестинации за мигранти од тие земји кои би можеле да бидат депортирани, рече еден извор.
Волстрит журнал во април објави дека САД размислуваат да испраќаат депортирани мигранти во други балкански земји, вклучувајќи ги Молдавија и Косово, како и во различни делови од светот.
Сепак, Србија, која не е спомената како можна дестинација за депортираните од САД, го привлекува вниманието на семејството Трамп од друга причина.
Се очекува српскиот главен град да биде местото на идната „Трампова кула“, проект што го спроведува инвестициски фонд ко-основан од зетот на Трамп, Џаред Кушнер. Организацијата Трамп потпиша договор за лиценцирање за својот бренд за проектот. Откако Трамп им ја предаде контролата врз организацијата на своите синови, Ерик и Доналд Трамп помладиот, Трамп помладиот ги надгледува средствата на својот татко во доверителен фонд.
За потсетување, планот на српските власти и семејството Трамп е да се гради на местото на поранешниот Генералштаб, што предизвика протести, кои беа поттикнати и од скандалот со фалсификување.
Српскиот претседател Александар Вучиќ, познат по балансирањето меѓу Истокот и Западот за време на неговото владеење, е отворен поддржувач на Доналд Трамп. Тој одржуваше контакти со конзервативните кругови во САД дури и за време на неговото отсуство од власт, и беше меѓу првите што му честитаа за неговата изборна победа – во телефонски разговор на кој присуствуваше и Елон Маск.
Најстариот син на Трамп ја посети Србија неколку пати, а неговиот специјален пратеник Ричард Гренел беше награден со највисокото цивилно одликување на Република Србија. За време на неговата последна посета во април, Трамп помладиот вечераше со Вучиќ, додека ги обиколуваше главните градови на Источна Европа во потрага по деловни можности во својство на потпретседател на Организацијата Трамп.
Според Блумберг, Вучиќ планирал лично да се сретне со Трамп во Флорида во мај, но морал да ја скрати посетата на САД поради здравствени проблеми. Само неколку дена подоцна, тој се појави на воената парада по повод Денот на победата во Москва, и покрај предупредувањата од претставници на Европската унија.
Сличен договор постигнаа Италија и Албанија
Договорите за прифаќање на депортирани мигранти не се без преседан во регионот. Сличен договор беше постигнат меѓу Италија и Албанија откако премиерката Џорџија Мелони ја убеди балканската земја да организира центри за мигранти за луѓе пресретнати во обид да го преминат морето од Африка до Европа. Италија плаќа за центрите. Но, договорот наиде на практични тешкотии и правни предизвици во италијанските судови.
Овие најнови разговори со балканските држави доаѓаат во време кога построгите политики за имиграција на Соединетите Американски Држави се соочуваат со предизвици во судовите. Повеќе од 200 мигранти, претежно од Венецуела, се депортирани во затворите во Ел Салвадор.
За време на тој процес, администрацијата на Трамп се повика на закон што претходно се користеше само во воени околности, кој му овозможува на претседателот да ги заобиколи федералните прописи за имиграција и да депортира „непријателски странци“ во случаи кога странска земја се заканува со „инвазија или узурпација“.