По едногодишно одложување поради пандемијата на коронавирусите, официјално се отворија 32-те Летни олимписки игри. На Игрите учествуваат 206 држави, вклучувајќи ја и Македонија, која има осум спортисти во Токио. Знамето го носеа таеквондистот Дејан Георгивски и џудистката Арбреша Реџепи. За прв пат во историјата на Олимписките игри, знамето го носеа машки и женски претставници на националните тимови, кои организаторите сакаа да ја поддржат борбата за родова еднаквост.
Отворањето започна со огномет, а потоа им се оддаде почит на жртвите од пандемијата на коронавирусот што предизвика игрите да се одржат со едногодишно задоцнување, како и на жртвите од терористичкиот напад на Олимписките игри во Минхен во 1972 година.
Воведниот дел од нешто повеќе од половина час беше проследен со дефиле на спортски делегации од 205 земји и тим бегалци. Традиционално, први излегоа спортисти од Грција, последни кои беа домаќини на Јапонците, а Хрватска беше 63-та во низата.
Највпечатливиот дел од церемонијата беше точката во која 1824 беспилотните летала го формираа логото на Игрите во Токио, а потоа го претворија логото во Планетата Земја. За време на отворањето имало и мотиви од јапонската традиција, како што се столарија, театар „кабуки“ и изработка на фигури од хартија од оригами.
Пред официјалниот дел, на стадионот се играше легендарната антивоена песна на Џон Ленон и Јоко Оно од 1971 година „Замисли“ во изведба на Анџелик Киџо, Алехандро Санц, Џон Леџенд и Кит Урбан. И „заживување“ на пиктограмите што го претставуваат секој од 33 спортови кои се во програмата на игрите, беше импресивно.
По кратките говори на претседателот на Организациониот комитет на игрите Сеико Хашимото и претседателот на Меѓународниот олимписки комитет Томас Бах, Игрите беа официјално отворени од јапонскиот цар Нарухито. Тој со овој чин ја повтори улогата на неговиот дедо Хирохито кој ги отвори Олимписките игри во 1964 година, кои исто така се одржаа во Токио.