Русија распоредила во Сирија своите ултрасовремени зенитноракетни комплекси С-300 и С-400, кои се способни да обезбедат заштита на поголемиот дел на земјата и на Западот , и останува да погодуваме колку всушност се големи нивните можности, пишува за  Stern Гернот Крампер. За Москва не претставува сложеност  да  си создадат во Сирија своја  беспилотна зона и да ја одржуваат. При таква опција на настаните САД и нивните сојузници веројатно ќе преземат обиди да ги добијат од системот главните елементи на руската ПВО.Проблемот е во тоа што во моментов ловци како F-18, Eurofighter и “Торнадо” можат да бидат немоќни против руската купола на ПВО, тврди авторот на публикацијата.

И ако порано единствен исклучок, способен  да  ги издржи руските ЗРК, се сметаа американските “невидливи” авиони B-2, F-35 и F-22, сега и нивната сигурност е доведена во прашање. Радарите од системот “земја-воздух” преминуваат на ниски фреквенции под кои технологијата “Стелт” е Најмалку ефективна “радарски системи за далечно откривање, какви што има во руската ПВО, дејствуваат во” метарски “фреквентен-опсег во кој” невидливост “практично е бескорисна, забележува германското издание.

Сосема е можно Русија да има реални причини за потсмев над американските ловци со нивната технологија “Стелт”, бидејќи тие повеќе не претставуваат закана. И додека навистина не се случи сериозен инцидент, САД така ќе стојат во незнаење во врска со потенцијалот на руската ПВО, резимира авторот Гернот Крампер.