Американскиот претседател Доналд Трамп изминативе денови ја нагласува својата улога како „миротворец број еден“, но зад овие изјави лежи многу посложена реалност, пишува The Guardian.
PolitiFact го оцени неговото тврдење како претежно лажно, нагласувајќи дека станува збор претежно за привремени прекини на огнот во неколку конфликти, со недостаток на вистински мировни договори во повеќето случаи. Трајните решенија претежно не постојат, а во некои случаи нема значајна американска улога.
Трамп и неговата администрација тврдеа дека помогнале во решавањето на конфликтите меѓу Израел и Иран, Демократска Република Конго и Руанда, Камбоџа и Тајланд, Индија и Пакистан, Србија и Косово и Египет и Етиопија.
Сепак, во Конго борбите продолжуваат, а бунтовниците поддржани од Руанда оваа недела одбија да го потпишат договорот од Доха. Во случајот со Иран, САД извршија воздушни напади врз воени и нуклеарни цели пред Техеран да биде принуден да се согласи на прекин на огнот.
Индија во мај категорично ги отфрли тврдењата на Трамп дека Вашингтон посредувал во примирје со Пакистан околу Кашмир, додека спорот меѓу Египет и Етиопија останува нерешен поради недостаток на договор за браната на Нил, а Србија негира дека планирала конфликт со Косово, иако Трамп ја презеде заслугата за „спречување на војна“.
Претседателот на САД честопати зборуваше за потребата од прекин на огнот во минатото, но сега се обидува да ја преиспита својата улога, особено во контекст на Украина. Неговата неодамнешна изјава дека не бара прекин на огнот доаѓа по средбата со Владимир Путин во Алјаска, каде што рускиот претседател побара Украина да ги предаде своите југоисточни територии на Русија пред мировните преговори.
Заклучокот е на ред, па Путин сака да ги дефинира териториите што Русија ќе ги задржи додека војната сè уште трае, а Киев инсистира на прекин на огнот пред да разговара за границите.
Во меѓувреме, Трамп им рече на европските лидери дека повеќе не инсистира на примирје. „Погледнете ги шесте договори што ги склучив оваа година, сите беа во војна. Јас не договорив никакво примирје“, му рече тој на Володимир Зеленски. Но, неговото минато вели поинаку.
Па, на 10 мај, по индиско-пакистанскиот конфликт, тој изјави: „По долга ноќ преговори, предводени од Соединетите Американски Држави, со задоволство објавувам дека Индија и Пакистан се согласија на ЦЕЛОСЕН И НЕПОСРЕДЕН прекин на огнот“.
Во јули, тој напиша дека разговарал со лидерите на Камбоџа и Тајланд во обид да ги запрат тридневните гранични судири, а во случајот со Израел и Иран, изјави дека е договорено „целосен и сеопфатен прекин на огнот“.
Американската телевизиска станица MSNBC дури објави и компилација од неговите изјави во кои тој постојано повикуваше на прекин на огнот во Украина, непосредно пред средбите со Путин, а потоа и со Зеленски.
И покрај ова, Трамп сега се обидува да се прикаже како лидер кој не бара примирја, туку мировни договори, но во пракса се приближува кон планот на Путин за прекин на војната во Украина, конфликт кој се покажа како многу потежок за решавање отколку што првично мислеше.