Расим Љајиќ, вицепремиерот и министер за трговија на Србија, човек кој со денови соработуваше меѓу локалната самоуправа, болницата и државата во Нови Пазар, признава дека ако го преживее сето ова, неговиот мозок сигурно нема да помине без последици.
Во признание за српски Курир, Љајиќ вели дека ова е најтежок дел од неговиот живот од кога е во политиката и дека само во последните три дена отишол во четири семејства за да изрази сочувство.
Имам ужасно чувство
– Во Пазар има многу заразени, полесно е да се наведат оние што се здрави. Имам ужасно чувство. Овде е страшно. Сè е сиво, сè запре, животот запре. Во психолошка смисла, тешко е, луѓето се на работ на нивните нерви – вели Љајиќ на почетокот на разговорот и додава:
– Не спијам цела ноќ. Луѓето се јавуваат, бараат некој да се префрли во Крагуевац, Белград, што им е потребно … Така е 24 часа. Ова е најтешкиот дел од мојот живот во политиката. Беше и онасо Хаг (тој ја водеше Канцеларијата за соработка со Трибуналот), но ова е потешко во психолошка смисла. Можеби ќе ја преживеам короната, но ако преживеам, мојот мозок нема да мине низ тоа без последици. Никогаш не сум се прашувал што ми требаше ова, а сега се прашувам секој ден.
Љајиќ додава и дека се штрекнува на секој звук на телефонот, затоа што знае дека не може да има добри вести.
Страв, беспомошност
– Почнувам да имам аверзија кон телефонот. Се плашам од секоја порака. Кога ќе чујам дека ѕвони, кога пристигнува порака, бидејќи ништо убаво нема да се слушне – кој почина, кој се разболе, кој треба да се пренесе … Како што сум баждарен на лоши вести. Бев на четири места, во четири семејства да изразам сочувство, сите овие луѓе што ги познавам кои починаа во последните три или четири дена. Не е само – одите да изразувате сочувство, туку од оние расплакани луѓе слушате и поплаки и поплаки зошто нивните најблиски не биле пренесени порано во болници во поголемите градови и слично. Од една страна, јас не придонесов ништо за таа ситуација, но од друга страна, знам дека морам да бидам адреса за сите нивни незадоволства што се разбирливи.
Во целата оваа ситуација, вели тој, тој е особено погоден од човечката незаинтересираност и мршојадство, и, додава тој, борбата против лажните вести, исто така, одзема многу од неговата енергија – конкретно, тој морал да го објаснува дека сето тоа не е од 5G мрежата.
– Секојдневно се разочарувам од луѓето. Некои се заглавија во глувчешки дупки, а од друга страна, можете да видите кои луѓе се подготвени да ја искористат оваа ситуација. Мислев дека ништо повеќе не може да ме разочара, но не сум во право. Покрај тоа, се чувствувам немоќен во борбата против лажните вести. Пред два дена, еден човек ме запре и рече дека друг од Врњачка Бања го повикал за 5G мрежата. Тој прашува дали тие мрежи веќе постојат во Пазар и дали е тоа причината зошто станавме жариште. Што да му кажам?!
Мојот пријател Енвер Аличковиќ од Тутин, се познаваме од Сараево, е тука од почетокот на основањето на партијата, тој почина од коронавирус, а човекот никогаш не кашлаше, никогаш не зеде антибиотик во животот. Имал треска, седел дома, па бил пренесен во болницата во Пазар, а потоа и во Бежаниска коса. Тој го направи тестот на ПЦР три пати и беше негативен сите три пати. Беше толку добар човек, за да помогне, среде денот, среде ноќ. За мене е многу тешко и не можев да го смирам нашиот пријател, на кого Енвер му беше цимер – вели Љаjиќ.