Многумина се прашуваат како одеднаш се роди прашањето за името на Скопје. Одговорот лежи во геополитичката игра што сега е во тек во Западен Балкан.
Властите на Европа, Берлин, Брисел и другите важни играчи сметаат дека 2018 година ќе биде критична година за европските интереси во нашиот соседен регион.
Русија ја игра својата игра и го гледа Западен Балкан како „меката потсвест“ на Европската унија и како можна зона на сопствено влијание.
Кина некако тивко ги турка своите интереси преку големите инфраструктурни проекти што ги финансира во областа долж „Патот на свилата“.
Турција, пак, и некои држави од Заливот, се обидуваат да го стават под контрола муслиманското население на Балканот.
Европската унија и САД ги разбираат предизвиците и си поставија за цел да ги приклучат сите или повеќето земји во ЕУ, а исто така и кон НАТО.
Основната претпоставка за Брисел е да се решат многу историски противречности кои ја тресат областа. Списокот е долг и го вклучува и статусот квото во Косово во контекст на односите со Србија и некои гранични спорови.
Случајот со Скопје, пак, е поврзан со името на соседната земја. Европските лидери не сакаат да ја остават сама „на крај“ Поранешната Југословенска Република Македонија (ПЈРМ). Тие сметаат дека поразот на поранешниот премиер Никола Груевски создал ретка шанса, но во исто време предвидуваат дека и сегашниот премиер Зоран Заев ќе се соочи со големи внатрешни проблеми.
Американците еднаш се вмешани, еднаш не се, во таа игра, притоа тие се во улога на главен актер поради специфичностите на администрацијата на претседателот Доналд Трамп.
Вистината, се разбира, е дека еден просечен американски дипломат требаше да се вмеша за да биде деблокирана политичката криза во Скопје.
САД имаат влијание и го познаваат регионот, но не е јасно какво значење му придаваат. Според сите индикации, „сметката“ на Балканот ја презема потпретседателот Мајк Пенс.
Што значи сето тоа? Дека Грција е повикана да игра една, пред се, европска игра. Впрочем, тоа добро го знае и премиерот Алексис Ципрас и лидерот на главната опозициска партија Нова Демократија, Кирјакос Мицотакис. Европа и САД го сакаат Скопје во НАТО и во претпристапен процес (заедно со Албанија) за членство во ЕУ во текот на оваа година.
Тоа нема да биде лесна задача, затоа што внатрешните проблеми ќе бидат големи и во Грција и во ПЈРМ. Атина има силни адути во раце поради конјуктурата, но исто така е ранлива поради економската криза. Вмешаните меѓународни фактори ќе играат сурово. Партијата на локалниот геополитички покер во нашиот соседен регион само што започна
Катимерини