Во Русија власта и богатството одат рака под рака
Денес во Русија корупцијата на високо ниво веќе кај никого не предизвикува одушевување, поради што обидите на Алексеј Навални, на овој борач против корупцијатада ,обелодени детали за раскошниот начин на живот на рускиот премиер Дмитриј Медведев, едвај ќе ги зголемат шансите за победа на претседателските избори во 2018 година . И покрај тоа неговата исклучителна новинарска истрага сепак ќе има свој придонес за разбирањето на тоа како точно работи корупцискиот механизам по врвовите на руската државна хиерархија и што можат да кажат овие шеми за долгорочните планови и геополитичките ставови на екипата на Путин.
Истрагата на Фондацијата за борба против корупцијата (ФБК) на Навални е изградено на основите на работата завршена порано од руски новинари, на кои се умрежени непрофитни организации, управувани од поранешни колеги на премиерот – во одреден степен во интерес на Медведев. Навални и неговиот тим собирале парче по парче документирани докази за тоа дека Медведев редовно користи раскошни резиденции во централниот дел на Русија и на Црноморското крајбрежје. По документи овие резиденции се управувани од добротворни организации, кои, сепак, не помагаат на привилегирани граѓани. Притоа овие организации добиваат донации од некои од најбогатите Руси, вклучувајќи од основачите на гасната компанија “Новатэк” и Алишер Усманов, на кого припаѓаат акции во многу компании, вклучувајќи и на Фејсбук и рускиот мобилен оператор “мегафон”. Усманов, како што покажа истрагата на Навални, и подарил на една од фондациите раскошна зграда, која подоцна станала резиденција на Медведев. Како што забележува Навални, овие непрофитни организации не се занимаваат со никаква активна добротворна и не даваат извештаи за својата работа во Министерството за правда. Овие непрофитни организации исто така добиваат доволно значителни суми пари од државни или имаат врски со влијателни луѓе банки. По оценките на Навални вкупната сума од кредити и донации од олигарси во фондациите, кои се управувани од студенти на Медведев, брои 70 милијарди рубљи ,1,2 милијарди долари.
Во Русија власта и богатството одат рака под рака
Само дека на екипата на Навални така и не му се дало убедливо да докаже дека носител на овие средства – земјиште, згради, јахти, лозја во Италија со вила со 30 соби – е самиот Медведев. Портпаролот на Медведев, Наталија Тимакова ја нарече работата на Навални искуство за предизборна агитација: Навални стана единствениот човек кој пројавил желба да учествува во претседателските избори во 2018 година “Бесмислено е да се коментираат пропагандистичките напади на опозициска и осудена личност, која изјавила дека тој веќе води предизборна кампања и се бори за власт “, рече таа ,обвинителната пресуда, за која таа споменува беше поднесена за повторно судење на случајот против Навални во судот по фабрикувани обвиненија, иако порано Врховниот суд на Русија и Европскиот суд за правата на човекот да откажаа од оваа пресуда .
Медведев, кој ја вршеше функцијата претседател на Русија од 2008 до 2012 година, кога Владимир Путин беше принуден да го напушти Кремљ, за да не се наруши уставот, многу им се допаѓаше на умерените руски либерали. Овој поранешен правник од Санкт Петербург се чинеше помек во споредба со Путин. Некои Руси гледаа во него можност да се застане на патот кој води кон современа и ориентирана кон Запад Русија, поради што одлуката на Путин да се врати на претседателската функција во 2012 година ги уништи надежите на овие луѓе. Ако изборите во Русија беа всушност искрени, овие умерени либерали би биле целната публика на Навални: неговата антикорупциска кампања и истрагите му можеа да ја дискредитираат целата класа на денешниот руски елита.
Само што Русија не смее да биде нарекувана функционална демократија. Сосема можно е Навални дури да успее да се регистрира: за тоа треба да се здобие со поништување на обвинителната пресуда. Покрај тоа, постојат многу други начини за надвор од играта. Дури и да му дозволат да ја подигне својата кандидатура, тој нема да успее да си обезбеди пристап до централните телевизиски канали, кои и припаѓаат на државата, и на неговата предизборна кампања ќе се обезбедат пречки со сите можни средства. Доволно највисокиот резултат на изборите за градоначалник на Москва во 2013 година – 27% – едвај може да се смета како пример прогноза за неговите шанси на претседателските избори, доколку останатите региони на Русија каде се поконзервативни, и нив одамна не ги импресионираат расказите за корупција на високи нивоа.
Нај на крајот корупција во Русија секогаш имало. Антикорупција истрага е моќна алатка за промоција на Навални. Филмот за јавниот обвинител Јуриј Галеб и неговите синови, кој тој го пушти во Јутјуб во 2015 година, собра 5,3 милиони гледања. Неодамна тој се појавува во мрежата на филм, посветен на истрага на активностите на Медведев, тој веќе собра 2,2 милиони. гледања. На крајот, тој најверојатно ќего стигне филмот за Галеб. Само дека овие бројки се споредливи со бројноста на публиката само на едно пропутинско ток-шоу само на еден од националните телевизиски канали. Поради што, колку и да не се сака на Навални, неговите можности во сегашните околности се премногу ограничени за укажување на политичко влијание преку неговите истраги. Патем отсутното единица во водењето на Медведев – отсуство на докази за непосредна врска меѓу премиерот и оние имоти и средства кои се управувани од негови колеги – може да раскаже многу за кандидатурата на Путин и неговите соработници да останат на власт. 
Новинарите кои се занимаваат со истражувањето на панамскиот досиеја, забележаа сомнителни активности, со што се занимавале луѓето поврзани со Путин, но не успеаја да најдат докази за емпатија на рускиот лидер со сето ова. Се претпоставува дека е сосема можно таква врска едноставно да нема. Видете поранешен агент на разузнавачките служби,како Путин, е можно да претпоставува дека западните разузнавачки служби постојано бараат компромитирачки материјали и информации и начини да го стиснат во финансиска смисла. Поради што за него најдобра опција е да не поседува ништо, а да се потпира на шеми со учеството на стари и проверени во времето пријатели. Наоѓање на сопственици на имотот што го користи Медведев, е невозможно: сопственици едноставно нема, и сите обиди за наоѓање во документите на какви и да се траги водат до некоја од добротворните организации, која воопшто не е обврзана да заработуваат пари или да плаќа дивиденди. Ако Медведев всушност е сопственик на оваа претежно внатрешна руска шема, тој ќе ги изгубат сите во случај на излегувањето на Путин од власта. За тоа е потребна само промена на раководството на добротворните фондации што нивните основачи-олигарси можат лесно да ги решат, а банките може да престанат да им даваат финансиска поддршка. Во времето кога руските чиновници кои се наоѓаат на послушност на Медведев, активно уживаат офшор компании (патем Путин е многу незадоволен од тоа – од причини поврзани со националната безбедност) и регистрираат своите палати во Шпанија и Швајцарија на истите овие компании, Путин и Медведев се воздржауваат од примена на слични методи, иако нивни блиски пријатели и соработници успеале да се збогатат во значителен степен. Тоа е многу моќен поттик за останување во власта што е можно подолго. Иако Русите очигледно се помириле со корупцијата на високо ниво или барем научиле да ги затвораат очите за неа, тоа е сосема можно тие уште да не се подготвени да го прифатат тоа што бројни имоти и јахти им припаѓаат директно на претседателот или на неговото блиска околина.
Притоа недиректните шеми целосно се вклопуваат во советската традиција, и се изразува во тоа што да им се овозможи на лидерите да живеат добро, додека тие ја водат земјата, а другите бизнисот. Што се однесува до Навални, секоја нова истрага го потврдува неговиот статус на врвен руски новинар и борец против корупцијата. Професионалниот печат не може да му конкурира или дури да се нафати за неговите истраги во детали, бидејќи се плаши од казна. И токму и поради тоа , во случајот на осамениот воин како Навални, многу е веројатно дека и руските лидери сметаат дека нема од што да се плашат.
———-
Леонид Бершидскиј, агенција Блумберг