Научниците работат на развивање на брзи тестови за коронавирус – повеќе или помалку успешно. Сепак, општото тестирање на популацијата за коронавирусот не е можно. И не е разумно. Тестовите мора да бидат ограничени на сомнителни случаи.
Во моментов нема лекови или вакцини за новиот коронарен вирус SARS-CoV2 или Ковид-19. Потребни се најмалку 18 до 24 месеци додека не се развие вакцината, да се провери за несаканитe ефекти во сите фази на тестирање, одобрени од здравственитe власти, потоа произведени во големи количини и конечно доставени на глобално ниво. И тогаш луѓето треба и да се вакцинираат.
Затоа сигурни тестови во наредните месеци се најразумна мерка – барем да се забави натамошното ширење на вирусот. Брзите тестови можат да ги идентификуваат заразените лица и зачестеноста на заразените на едно место. Ова е единствениот начин да се стават заразените во карантин – без разлика дали се наоѓаат во медицинска установа или, ако симптомите се благи, во домашна изолација.
Меѓутоа, кога има акутен бран на инфекции, дури и во добро развиените земји, медицинските установи и лабораториите брзо достигнуваат ограничувања на капацитетот. Затоа, брз тест мора да биде ограничен на вистински сомнителни случаи. Општо тестирање на населението не е можно, ниту е разумно.
Кој се тестира?
Според сегашните проценки, останувањето сами во област на ризик не е доволно за да се оправда тестот. И не секој со течење на носот или кашлицата е заразен со вирусот SARS-CoV-2.
Сепак, оние кои имаат знаци на вирусна пневмонија од „нејасна причина“, кои имаат опипливи симптоми како што се кашлица, треска и останување без здив, кои имале контакт со заразено лице или биле во особено погодено подрачје – тоа се случаи за кои постои основано сомнение дека биле заразени со новиот вирус.
Конечно, лекарот одлучува дали ќе се направи тест за коронавирус. Според Институтот „Роберт Кох“, пациентите со симптоми на грип, исто така, се тестираат за новиот коронавирус.
Трошоците (приближно 200 евра) се покриени со здравствено осигурување во Германија, но само доколку тестот го препорача лекар.
Како се тестира?
Во повеќето случаи,кај пациентот се зема брис од грло или од грло и нос. Ако има основано сомнение, Институтот „Роберт Кох“, исто така препорачува не само земање мостри од горните дишни патишта, туку и од длабоките дишни патишта, кои се добиваат со искашлување.
Што се случува со примероците?
Примероците се тестираат во лаборатории за дијагностицирање. Процесот се заснова на т.н. реакција на синџир на полимераза (PCR). Специјално избраниот дел од ДНК се копира и удвојува во термичко циклично коло за да пронајде одредени делови на ДНК, како што е корона вирус. Постапката потоа покажува дали има вируси во организмот и дали толку колку. Ваквите тестови траат околу пет часа и сега се вообичаени лабораториски процедури што се користат за разјаснување на наследни заболувања или за утврдување на татковство.
Како се известуваат заразените?
Самиот тест трае околу пет часа, плус времето за транспорт до лабораторијата. Резултатите обично се достапни по еден ден или два, а пациентот го информира лекарот.
Доколку резултатот е позитивен, соодветните здравствени органи треба да бидат известени веднаш, покрај пациентот. Ова може да биде проследено со хоспитализација со специјално дизајнирани простории за изолација и заштитни мерки. Ако текот на болеста е благ, пациентите можат да останат во домашна изолација сè додека тие се заразни.
Дали се јасни резултатите од тестот?
Да, резултатот е, но негативниот резултат не ја исклучува целосно можната инфекција на коронарен вирус. Затоа што ако примероците се земат во погрешно време или не се транспортираат правилно, може да се случи лажен резултат. Ова е една од причините поради кои сомнителните пациенти се тестираат неколку пати.
Дали има и полесни и побрзи опции за тестирање?
Како што е опишано, дијагностиката со помош на реакција на ланец на полимераза бара специјализирани лабораториски уреди и високо квалификувани техничари кои не се достапни во многу делови на светот. Дури и во добро развиена Кина, лабораторискиот капацитет брзо се троши, со оглед на големиот број случаи. Во Европа и САД понекогаш има проблеми со испорака на тестови, со индивидуални компоненти за тестирање или со медицинска опрема.
Најдоцна од трагичните кризи предизвикани од еболата во Африка и цика во Бразил, истражувачите сакаат да развијат компактна верзија на овие молекуларно-дијагностички уреди за да можат луѓето да се тестираат во помалку добро опремени клиники или во одреден момент дома.
Истражувањата се спроведуваат низ целиот свет и првите ветувачки прототипови за поедноставен брз тест слични на тестот за шеќер во крвта се веќе достапни.
На пример, Кинеската Национална здравствена комисија претстави брз тест за крвта, кој за само 15 минути може да открие имуноглобулин – антитела што човечкото тело прво ги формира кога ќе се појави нова инфекција. Сличен тест за антитела е развиен од страна на Медицинскиот факултет „Duke-MUS“ во Сингапур и успешно e тестиран од тамошното Министерство за здравство.
ДВ