По бројните пофалби до Црна Гора за усвојување на Резолуцијата за Сребреница, Предлог-резолуцијата за злосторства во и околу Сребреница од 1992 до 1995 година беше доставена до српскиот парламент. Судејќи според реакциите на политичарите од Србија, овој предлог најверојатно нема да добие поддршка. Дури и во БиХ сè уште нема договор за ваква резолуција.
Во Босна и Херцеговина, сè уште сме сведоци на негирање на геноцидот во Сребреница. Не постои закон, ниту одредба на кој било постоечки, што забранува негирање на такво кривично дело. И сè додека тоа е случај, нема помирување, смета Емир Суjагиќ, директор на Меморијалниот центар Поточари.
Но, тој сепак е оптимист.
„Овие луѓе се, на крајот на краиштата, оваа генерација српски политичари, идеолошки близу до крајот, стануваат постари луѓе и убеден сум дека нивното ќе помине брзо, и дека кога ќе заминат, ќе можеме да се погледнеме во очи и да донесеме одлука да изградиме малку поинаква иднина од онаа што ни ја нудат“, вели тој за Н1.
Во Србија нема консензус
Во Србија нема консензус за усвојување на Резолуцијата за геноцидот во Сребреница. Да потсетиме, во 2010 година, Србија ја донесе Декларацијата за осуда на злосторствата во Сребреница во 1995 година, но зборот геноцид не е споменат во декларацијата.
Дури и во ООН, таквата резолуција сè уште не е усвоена. Во 2015 година, руското вето ја блокираше Резолуцијата за Сребреница. Уште четири земји беа воздржани, вклучувајќи ја и Кина.
Европските земји, како Германија, Франција и Холандија, како и предлагачот на резолуцијата на ООН, Велика Британија, беа за Резолуцијата за Сребреница.
Сепак, ниту една од споменатите земји не усвои слична резолуција.
Земји кои ја усвоија Резолуцијата за геноцидот во Сребреница
Само еден ден откако падна предлогот за резолуција за Сребреница во ООН, Европскиот парламент го поддржа усвојувањето на таквата резолуција.
Од земјите од регионот, Хрватска и Македонија ја усвоија резолуцијата, а од европските земји, Белгија, Литванија, Луксембург и Швајцарија.
Интересно е да се напомене дека Турција не усвои Резолуција за Сребреница.
Од друга страна, Канада, Австралија и Иран исто така признаа дека геноцидот во Сребреница се случил преку усвојување на резолуцијата.
Усвојувањето на Резолуциите за Сребреница во други земји е охрабрувачки знак, сметаат академиците. Ова е особено важно во Црна Гора, каде што идеологијата на голема Србија е сè уште жива, смета Славо Кукиќ, социолог и универзитетски професор.
Важен потег на Црна Гора
„Отпуштањето на министерот Лепосавиќ, кој е главен креатор на договорот меѓу државата Црна Гора и Српската православна црква, кој секако е еден од главните теоретски шефови на тој проект за Голема Србија, сведочи за тоа, и судејќи според тоа, Црна Гора може, или посакувам, да се врати на позициите што ги држеше до последните избори, позицијата на апсолутна посветеност на европската интеграција, и ако тоа се случи, тоа се добри вести не само за Црна Гора, туку и за БиХ“.
Адел Омерагиќ, портпарол на Бошњачката партија на Црна Гора, рече: „Дво-третинската волја на пратениците во Собранието е јасен показател дека, не само што Црна Гора е подготвена да признае дека геноцид се случил во Сребреница, не само што е подготвена да разреши министер кој негира геноцид, туку Црна Гора, т.е. Собранието, односно мнозинството во тоа собрание, е подготвено да се откаже од послушноста кон владата што на крајот би се свртела кон европскиот пат“.
И соговорниците на Н1 се едногласни дека немана Балканот европски пат без да се почитуваат пресудите на Меѓународниот суд на правдата, Меѓународниот кривичен трибунал за поранешна Југославија и Судот на Босна и Херцеговина, кои утврдија дека во Сребреница е извршен геноцид во јули 1995 година.
А без европски пат, нема напредок.