Минатата година, јас ја одбив амбасадорската позиција во Москва и заврши мојата дипломатска кариера од 18 години. Скужењето на мојата влада и мојата земја, Македонија, станаа многу различни работи, и почувствував таму не можам да направам од внатре да се направи разлика. Неодамнешните настани само го зајакнаа ова гледиште. Откако се пофали како успешна приказна во регионот откако помина низ војна, Македонија е во криза и треба итна интервенција Европската унија-пишува екс-прегпварачот за името Никола Димитров за New York Times.
Во февруари, Зоран Заев, претседател на опозициската СДСМ, го обвини премиерот Никола Груевски дека го организирал нелегалното следење на околу 20.000 луѓе, вклучувајќи ги и судиите, странски амбасадори, опозициските политичари, новинари и полициски службеници. Според г-дин Заев, некои се под надзор околу четири години. Како доказ, г-дин Заев објави серија на снимени разговори, наводно, од себеси и другите политички лидери, вклучувајќи и поддржувачи г-дин Никола Груевски.
Груевски ги негираше обвинувањата, инсистирајќи на тоа дека снимките биле измислени од страна на странска разузнавачка служба – која досега нема име – за да поттикне државен удар. Г-дин Заев вели дека материјалот потекнува од луѓе во македонската интелигенција. Тој е обвинет за “насилство врз претставници на највисоките државни органи.” Пет други, вклучувајќи ги и полициските и разузнавачки персонал, беа обвинети за шпионажа. Еден оттогаш беше осуден на три години затвор.
Груевски и министрите во неговата конзервативна партија ВМРО-ДПМНЕ тврдат дека снимките биле креирани. Но, тоа обвинение е малку веројатно да се одржи. СДСМ има обезбедено записници за новинарите кои, наводно бие следени, а голем број од нив ја потврдија точноста на тие документи. Руфи Османи, основач на албанската Национална демократска преродба партија, и Љупчо Шврговски, поранешен јавен обвинител, исто така, ја потврдија на точноста на записите во кои тие се појавуваат.
Доколку снимките се легитимни, како што изгледа повеќе веројатно, се чини дека нема македонска јавни институции кои се слободни од контрола на владата. Разговорите посочуваат серија на лоши изборни практики од страна на ВМРО-ДПМНЕ, вклучувајќи манипулирање со избирачките списоци и лични карти но и закани за парични казна за приватни компании осомничени за поддршка на опозицијата.
Од една лента,од глас која на широко се припишува дека е на министерот за внатрешни работи, Гордана Јанкуловска, се слуша прашањето дали одреден судски кандидат може да се смета за “сто проценти наш.” Друг снимка, според г-дин Заев, укажува на тоа дека шеф на разузнавачката служба на земјата Сашо Мијалков, примил мито во замена за склучување на договор за набавка на опрема за следење со Израел во 2011 година.
Македонија по мирен пат се здоби со независност од поранешна Југославија во 1991 година Во 1999 година прими повеќе од 300.000 албански бегалци од Косово, и служеше како база на НАТО. Етничките тензии постоеја, но во 2001 година, кога борбите меѓу етничките албански милитанти и македонските безбедносни сили се заканија целосно да преминат граѓанска војна, мировен договор ја остави земјата во целина. Таа година, Македонија стана првата земја од Западен Балкан која потпиша Договор за стабилизација и асоцијација со Европската унија и ја отвори вратата за пристапувањето.
Во 2006 година, кога Груевски стана премиер, Македонија беше една функционална, мултиетничка демократија со потенцијална иднина во Европската унија и НАТО. Г-дин Никола Груевски, поранешен министер за финансии, вети дека ќе ја подобри економијата и борбата против корупцијата, и беше широко сметан за успешна реформатор. Неговите рани обиди да се направи земјата повеќе бизнис-пријателска се многу добри. Но, некаде по должината на линијата го изгуби својата морален компас. Потенцијалот на Македонија помина неисполнет.
Репортери без граници Македонија ја рангирана 117. на глобално ниво (и последна меѓу ЕУ и земјите од Западен Балкан) во својот индексот на слободата на светскиот печат, што е намалување од 45 во 2006 година. Вестите од скандалот со прислушувањето излегуваат главно преку интернет и независни медиуми. Но, главните медиуми на земјата одбија да емитуваат снимки, не оставајќи многу Македонци во можност да им суди на степенот на корупција.
Во март, СДСМ, која го бојкотираше Собранието од општите избори во април минатата година, побара формирање на привремена влада која ќе одржи избори и ќе се обезбеди независност на државните институции. Ова е за пофалба, но тоа е тешко да се види како тоа ќе се постигне без помош однадвор.
Европската унија, која минатата година изрази “сериозна загриженост” во врска со “зголемувањето на политизација на државните институции и контрола на власта врз медиумите”, прави напори да посредува. Членови на Европскиот парламент се сретна со претставници на ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ во Брисел, а постои консензус за потребата за понатамошни разговори.
Но, Европската унија мора да појде поенергично. Таа мора да направи јасно дека Македонија веќе не е функционална демократија, да ја повика владата да поднесе оставка, и да даде поддршка на формирањето на привремената влада. Еднаш Европската унија треба да работи да им помогне на реформата на државните институции, за да се обезбеди независна истрага за наводите на г-дин Заев, и да се подготват слободни и фер избори. Ако ВМРО-ДПМНЕ нема да соработуваат, Европската комисија треба да се закануваат дека ќеи го замрзне на Македонија ЕУ процесот на пристапување.
Македонија стана E.У. земја кандидат за членство во 2005 година, и оттогаш се доделени над 600 милиони евра во претпристапните фондови. Таа има направено мал напредок кон членство, сепак, најмногу поради грчките приговори во врска со официјалното име на земјата (северниот регион на Грција исто така се вика Македонија). Но, откритијата на г-дин Заев укажуваат на многу повеќе легитимни причини за одложување на пристапувањето за сега.
Откако Македонија е на нозе, нејзиниот пат кон членство воЕУ мора да се ослободи од грчкиот зафат. Ова е значајно за кредибилитетот на проширувањето на Унијата како што е за иднината на Македонија. Кризата со која мојата земја се соочува претставува неуспех на многу аплаудирачи на политиката за проширување на Европа. Ако преговорите за пристапување започнеа пред неколку години, реформистичките сили на Македонија денеска ќе беа многу посилни, и тековните проблеми најверојатно можеше да се избегнат. Тоа е мојата најслаба надеж дека, ако овој ќор-сокак може да се надмине, јас ќе бидам во можност гордо и служам на мојата земја повторно.
Оригиналниот текст ТУКА