Необјаснетата изјава на претседателот Владимир Путин дека руските војници ќе се повлечат од Сирија, не треба да се прифаќа како чиста монета – тој и предходно правел вакви изјави за да покаже на западните партнери во преговорите колку конструктивен може да биде. Но секогаш имал скриени планови. Официјалното објаснување на Путин за наводното превземање, што треба да започне во денеска, е дека тој ги оценува “за веќе исполнети задачите кои беа дадени на Министерството за одбрана”.
Руската армија овозможи на “сириските војници и на патриотските сили во Сирија да постигнат решителен пробив во борбите против меѓународниот тероризам и да ја добијат иницијативата практично на секој фронт”. За последното тој не греши: охрабрени и помогнати од руските воздушни напади против противниците на режимот, силите на претседателот Башар Асад регрутираа сила од почетокот на годината. Но засега не се направени во текот на освојувањето на важниот гр. Алепо, ниту пак имаат постигнато некакви ефективни победи против ниедна од големите бунтовнички групи, вклучувајќи и Исламска држава.
The New York Times: Измамници !
“Радикален пробив” е претерување. Путин, сепак, ја откри најверојатната цел на изјавата. “Се надевам дека денешната одлука ќе биде добар сигнал за сите страни во конфликтот, рече тој. “Се надевам дека со ова значително ќе се зголеми довербата на сите учесници во процесот.” Под процес, природно, тој мисли на мировните преговори во Женева, кои се обновија во понеделникот при претпазлив оптимизам, бидејќи кревкото примирје, објавено на 27 февруари, во голема мера се почитува и нивото на насилство нагло беше намалено.
Путин користи сличен сигнален метод во јуни 2014 година, кога на преговорите во Минск започна изработката на она што беше првиот прекин на огнот во источна Украина. Подоцна овој месец Путин го замоли горниот дом на парламентот да ја повлече дадената дозвола за спроведување на воени дејствија на украинска територија. Русија никогаш официјално не вршела такви, иако руски војници, инструктори и оружје дури и тогаш беа испраќани на промосковските бунтовници во источна Украина. Независно од тоа Путин, според неговиот портпарол Дмитриј Песков, го размислувал прогласувањето на соодветен гест, кога требало да започнат преговорите меѓу бунтовници, Украина и Организацијата за безбедност и соработка во Европа.
Ова примирје трае релативно малку. Борбите наскоро повторно ескалираат и украинската армија претрпе едно од најпознатите понижувачки порази – во Иловајск. Имаше голем број на објави за симнување за прекин на огнот постигнат во февруари 2015 година . Кревкиот договор беше почитуван доста подобро од првиот, иако ниту една од страните не сакаше да ги исполни своите политички услови. Сега е јасно дека непријателствата можат да бидат обновени секој момент и ако било какви војници или оружје се повлечат, до денови тие можат да бидат вратени.
Набљудувачи од ОБСЕ никогаш не биле во можност да воспостават каде се сите војници и оружје; бунтовниците никогаш не им давале целосен пристап. Во Сирија за Русија ќе биде уште полесно да го прикрие движењето на своите војници, бидејќи никој освен локални активисти за заштита на човековите права, не е во состојба да ја следи ситуацијата на терен, а нивните можности се ограничени.
Путин рече дека ВВС базата која Русија ја изгради во Хмејмим во провинцијата Латакија ќе продолжи да дејствува, како и руската морска база во Тартус, за да биде наметнато примирјето и за следење на мировниот процес. Тешко е да се каже точно кои војници и што воена опрема ќе бидат повлечени, бидејќи Русија никогаш не ги прави целосно транспарентни информациите што или кого испраќа во Сирија. Како во Украина во 2014 и 2015 година Путин поднесе информации дека е подготвен на договор, но под неговите услови. Во Украина овие услови вклучуваат проруска локално влада и милиција во источните региони.
Во Сирија тој инсистира на место за Асад крај масата за преговори и улога за силниот човек или определен наследник во иднината на земјата. И во двата случаи условите се неприфатливи за спротивната страна. Во Украина Минск II може никогаш да не биде спроведен – и руското воено присуство да продолжи на неодредено долго, како и кај други замрзнати конфликти. Во Сирија Путин не е подготвен да седи и да го гледа отстранувањето на режимот на Асад со преговори. Додека процесот не заврши со некој вид прифатлива за него трансакција, секогаш ќе постои веројатност за враќање на Русија во споровите. Бидејќи Путин никогаш не признал дека руски единици беа вклучени во големи борби во Украина, тој никогаш не се залагал за намерата на Русија да бомбардира други цели во Сирија освен на Исламска држава. Сега неговите борбени авиони продолжуваат да удираат по опозициски групи, кои се дел од мировните разговори. Тоа дека Путин сака да со повлече, иако на зборови, кога почнуваат разговорите, е индиректно признание дека ИД никогаш не била неговата главна цел во Сирија. Русија и САД имаат заеднички интерес да ги обединат сириските сили во битката против ИД. Само што имаат конфликтни ставови за иднината на Сирија. Руското повлекување може да да предизвика промени во курсот на рубљата кон доларот, но Путин најверојатно сеуште не е завршен со оваа војна. / БГНЕС …………….
Леонид Бершидски, агенција “Блумберг “