Комитетот за привилегии на британскиот парламент го објави долгоочекуваниот извештај, во чиј фокус беа пратеничките настапи на поранешниот премиер Борис Џонсон.
Задачата на четворица пратеници на Конзервативната партија, како и двајца пратеници од Лабуристичката партија и еден либерал-демократ, беше да утврдат дали Борис Џонсон навистина немал сознание за забавите во владините згради додека земјата беше во карантин поради пандемијата на коронавирус, или го лажел парламентот.
Ова е првпат откако Тони Блер ја испрати земјата во војна во Ирак, тврдејќи пред пратениците дека Садам Хусеин поседува оружје за масовно уништување, јавноста, но и парламентарците да се запрашаат дали премиерот, првиот човек на извршната власт, покажува отворено презир и непочитување кон водечкиот орган на законодавната власт – парламентот.
Извештајот, инаку напис од педесетина страници, доцни два дена бидејќи Одборот мораше повторно да се состане и да ја разгледа оставката на Борис Џонсон, која тој ја поднесе веднаш откако документот му беше испратен на прелиминарна проверка.
Оние кои успеаја барем да ги прелистат сите педесетина страници, посочуваат дека Извештајот за поранешниот премиер е многу полош од очекуваното.
Очекуваниот заклучок на Комитетот е дека Џонсон свесно и со предумисла го лажел Парламентот.
Неочекувана казнена мерка е тримесечната суспензија на поранешниот премиер од функцијата на пратеник.
Откако тој поднесе оставка и Комитетот повторно се собра за да ја разгледа неговата критичка содржина, беше донесена одлука на Џонсон да му се ускрати пропусницата за парламентот, која ја имаат сите поранешни пратеници и која им дозволува ограничен пристап до Вестминстер за да се состанат или вечераат со поранешните колеги или да присуствуваат на некоја од бројните презентации од поединци и групи, кои секојдневно се одржуваат во споредните простории на парламентот, кои наликуваат на стари училишни простории со клупи.
За извештајот и казнените мерки на Комитетот за привилегии ќе расправа и ќе гласа Долниот дом на британскиот парламент.
Тогаш препораките на Одборот ќе се претворат во обврзувачки одлуки.
Во својата оставка, самиот Џонсон го окарактеризира Комитетот како „пристрасен“, а Извештајот како „политички лов на вештерки“.