Ви пренесуваме дел од колумната на Катерина Блажевска за Призма:
Наивно е да веруваме дека изјавата на македонскиот преговарач, Васко Наумовски, дадена по средбата со Нимиц, е израз на дилетантство и аматеризам, зашто тој, надвор од овластувањата, со неа ја рецензираше предлог-рамката за разговори за спорот со Грција, уште пред таа да биде разгледана од државно-политичкиот врв. Искрено, ќе беше добро ако навистина беше гест на аматеризам. За жал, не е.
Ја разбирам тактичноста на министерот Никола Димитров да не избрзува со оценката. Тоа е знак на одговорност кон функцијата и актуелниот момент. Но, да не се залажуваме. Ова е класично подметнување камен во шините на процесот, и колку појасно се разобличи, толку побрзо ќе се релаксираат разговорите од сомнежите каква песна пее Наумовски: „лична“ или „водњанска“.
Брзината и адресите од кои како „патриотско“ беше оценето неговото грубо злоупотребување на функцијата, само ги разобличуваат протагонистите на мракот, кои имаат многу причини против Македонија да излезе од сегашната изолација. Стравот е голем. Ако се дојде до компромисно решение, тогаш на површина ќе излезе целата шупливост на „патриотизмот“ со кој ја држеа земјата во децениско заложништво.
Ќе мора да одговорат зошто наместо со шанса за интеграција ја хранеа земјата висококалорично со контра-аргументи за тоа, излиени во мермер, бронза, митови, „достоинствени“ странски пасоши и цементирање на „достоинственото“ име со кое нѐ ословуваат во меѓународните организации – Поранешна Југословенска Република Македонија.
Целата колумна на Призма на следниот линк.