Филијалата на Федералните резерви на САД во Бостон, или едноставно ФЕД, соработуваше со престижниот МИТ за да развие предлог за дигитална валута што централната банка би можела да ја постави и контролира (дигитална валута на централната банка или CBDC). Дигиталниот долар, за кој се зборува веќе некое време, би можел да има многу форми, цели и да се заснова на многу различни технологии, а она што е создадено во соработка меѓу ФЕД и МИТ е сè уште истражувачки проект и доказ за концепт.
Нивниот проект „Хамилтон“, како што ја нарекоа оваа повеќегодишна иницијатива, досега ја помина првата фаза на истражување на робустен, брз и толерантен дигитален систем за плаќање, заедно со флексибилна платформа која поддржува повеќе архитектури, сите со отворен код. (кој е објавен на Github).
Процесорот за трансакции поставен како цел на проектот беше да гарантира спроведување на секое плаќање во дигитална валута за максимум пет секунди со пропусен опсег од 100 илјади трансакции во секунда. Процесорот користи дигитални паричници и криптографски клучеви, но наместо да се снимаат трансакции на дистрибуиран блокчејн, се користи централна институција, како што е централната банка. Трансакциите сè уште се пишуваат во блокови, но условот беше една централна институција да ги има сите административни права над дигиталната валута – така што во овој случај тоа не е дистрибуиран блокчејн (што тие исто така велат дека понекогаш создава „тесни грла“).
Авторите велат дека го земале најдоброто од светот на криптовалутите, криптографијата и дистрибуираните системи за да ја добијат идеалната мрежа за плаќање што ќе ги исполни дадените услови. На крајот дошле до решение кое значително ги надминало поставените критериуми. Нивниот систем сега може да изврши повеќе од 99% од трансакциите за помалку од 7 десетинки од секундата, додека тестовите измериле максимална пропусност од 1,7 милиони трансакции во секунда, при што повеќе од 99% од нив се извршени за помалку од секунда.
Како една од најголемите предности, авторите на проектот „Хамилтон“ го посочуваат фактот што ја поделија обработката на трансакциите на модули, односно ја одвоија задачата за извршување на трансакциите од нивната верификација, што им овозможи побрз проток на податоци и приспособливост на модулите по потреба.
Во следната фаза, овој проект ќе продолжи со истражување на нови функционалности и алтернативни технички решенија, како што се криптографија, паметни договори, офлајн плаќања, приватност и можност за надворешна ревизија на трансакциите. Ќе се работи и на заштита од DDoS напади, безбедност, а сето тоа со одржување на отвореноста на целото решение.