Референдумот во Унгарија е уште моќен народен удар по задникот на европската бирократска олигархија. Унгарците рекоаа “не” на прераселването на имигрантите по квоти што го измислија Меркел, Орбан, Јункер и бриселската еминентна бирократија.
Тоа беше јасно и без референдум, но досега не се беше потврдено со тоталитарни 98,2 отсто во демократска држава. Орбан постигна изборне успех како Сталин, но на целосен демократски пат! Па, точно е дека даде доста пари за пропаганда.
Но 98,2 си е 98,2 и тоа е светски рекорд, а кога во 2003 година Унгарија направи референдум за влез во Европската унија, “за” гласаа 83,8 отсто.
Пак импресивно, но тоа сега е директно мнозинство. Во комунизмот власта во Унгарија никогаш не се радуваше на ваквите успеси, таа беше држава од дисиденти.
Тие едвај сега се испилија, едноставно се споија во поддршка на власта. Точно, е дека излезноста на гласање во неделата беше само 43,9 отсто, а за да биде референдумот обврзувачки, беа потребни 50.
Но и во 2003 година активноста беше под нормата, 45,6 проценти. Зошто тогаш сите признаваа дека народниот ентузијазмот е голем? И зошто сега евроолигархијата вели дека референдумот бил срушен?
Насловот на “Фајненшл тајмс”, заменосецот на финансиската елита (цврсто против Брекзит), гласи: “Удар за Виктор Орбан, бидејќи ниската активност го укинува гласањето за бегалците.” Текстот започнува вака: “Унгарскиот премиер Виктор Орбан претрпе понижувачки пораз во битката против миграциската политика на ЕУ … “понижувачки пораз при 98,2-на успешност?
Генијално. Во Швајцарија 40 отсто активност е стандард за референдуми, често таа е и пониска, но никој не ги оспорува, бидејќи таму елитата спроведува. Во ЕУ очигледно се насочи кон политичката филозофија на феудализмот, се што иде одоздола, од кај народот, е глупаво и штетно.
Затоа најголемиот грев за Брисел е “популизмот”, односно да слушаш што вели народот. Затоа на националните држави е спуштена назнаката за тоа 50 отсто праг на активноста при референдумите.
Кај нас властите дури го пренаполнија во еден момент и го кренаа прагот на над 60 отсто – колку се јавија на последните избори, толку требало да излезат и на анкетата. Па ако активноста на изборите е 90 отсто? Можеме и повеќе. Беа времиња во кои се гласаше 101 отсто.
Патем, и “Фајненшел тајмс”, и целата неолиберален европски печат, одбиваат да сфатат дека чисто правно недоволнаа активност не ги поништи резултатите од референдумот и не влегува во сила неговата втора цел. Ако беше така, Унгарија немаше да е во ЕУ.
При пониска активност референдуми не стануват закон, но законодавецот би требало да ги има предвид, освен ако не си мати да паѓа од коњот. “Јас ќе поднесам предлог за измена на уставот во следните денови” – ветува Орбан и “Фајненшл тајмс” по овој повод го нарече “поларизирање” односно наводно тој се спротивстави на едниот дел од народот наспроти другиот.
Па, како да е поларизиран кога ја исполнува волјата на 98,2 отсто од политички активните Унгарци? Дали некој да би го удрил по глава со најинтелигентниот весник? Кај нас унгарскиот референдум се претставува како антибугарски, бидејќи излегува дека мигрантите требало да се враќаат во земјата, во која влегле т.е.сите кои поминале низ Бугарија, да дојдат пак тука. Ништо слично не излегува.
Според Орбан и според барем 90 отсто од Европејците, одговорот е едноставен – кој од каде. ЕУ треба да изгради железна надворешна граница и никој да не ја преминува нелегално. Со дел од средствата кои ЕУ и ги дава како откуп на Турција, сега по границата можеше да имаме 10 метри висока ограда од бетон, а на врвот со бодликава жица, по која да тече струја, а до неа да бидат вооружени до заби граничари со овчарски кучиња, по еден на секои 10 метри. Наместо тоа веќе година и половина Европа гради оградие едни спроти други, а лидерите плаќаат се поголем откуп на Турција.
Едно време Рим му плаќал откуп на Атила, за да не се меша. Византија плаќала откуп и на Арапите, и на Турците. И конечно што? Ќе започне ли една империја да плаќа откуп за да ја остават на мира, значи со една нога веќе е на оној свет. По што се слични земјите кои не примаат мигранти како мултикултуралниот Брисел?
Тоа е се сите народи, кои биле окупирани од османлиите или барем војувале со нив во средниот век. Меѓу нив е целата Вишеградската четворка. За разлика од Белгијците и Германците овие народи знаат што е историска меморија.
Не дека не се прават напори, но резултатот е точно обратен – го фризираш малку учебникот по историја или литература и одеднаш целата нација и свеста и почнува да пее “Стани, стани, јунак балкански”. Пред четврт век кај нас воопшто не се сретнуваа националисти, а раните соросоиди беа херои. Сега мултикултуралистите се изолирана заедница која преживува само поради грантови.
Навистина вреди да разбуди ѕверот? Ако кај нас имаше референдум сличен на унгарскиот, резултатот ќе беше горе-долу ист. Бојко Борисов многу добро го знае и тој тоа го виде при неговиот говор при претставувањето на Цецка Цачева, како кандидат за претседател. Но во исто време се учиме и на мали порции дека Бугарија се согласила да насели бегалци во напуштените села, да им создава живот, воопшто да ги интегрира, за да ни се подобрува демографијата.
Секако дека дале некакви пари и бирократијата пак не гушка. Тоа само докажува колку се кратковидни и колку корисни би биле референдумите. Затоа подобрувањето на демографијата преку имигранти е самоубиствено и за самата елита,. Ако денес нешто може да сврте кон претседателските избори против ГЕРБ, тоа е токму оваа тема. Населувањето на исламисти да ни ја подобрат демографијата е можеби повеќе од штетната шема на Брисел Ако навистина луѓето во Европа не стигнуваат, зошто има таква голема невработеност?
И ако бебињата се малку, зошто Брисел нема ниту една програма за зголемување на наталитетот меѓу домородните народи? А? Имаме какви ли не програми за спасување на белите орли, жабите, скакулците и желките, а против исчезнувањето на радикално европскта популација – не. Да се населиле тука бараат повеќе претставници на талибанските и џихадистички култури, е таква темпирана бомба која наводноа може да ја покрене и интеграцијата, и демократијата, и цивилизацијата.
Со далеку помалку јавни трошоци Бугарија, и Европа би можеле да го стимулираат наталитетот меѓу добро социјализирани слоеви на сопственото население. Но таа го прави спротивното. Ова се нарекува негативна селекција. Со слични методи на пример се создадени домашните кучиња во нивните различни и егзотични раси, кои не можат да преживеат и денес се сами во Борисовата градина. Читам на пример, дека во Иркутск руските селектори успеале за 50 година да создадат питома раса сребрени лисици.
Каде што ќе ги гониш низ тајга, не е ли подобро да ги имаш на фармите? Но, се поставува интересен проблем – по 50 година селекција и крзното на лисиците потемнува односно лисиците веќе не се сребрени и никој не ги купува. Токму таква негативна селекција се врши во моментов во Европа. И Унгарците на чело со Орбан прв рекоа “не”.